We zijn bijna aangekomen bij Tarantino zijn tiende en laatste film, zoals hij zelf heeft aangekondigd zal hij stoppen na tien films. Na 2 westerns gooit Tarantino het over een andere boeg met Once Upon a Time in Hollywood. Met wederom een heuse sterrencast en een stukje duistere Hollywood geschiedenis duikt Tarantino in het jaar 1969 voor een eerbetoon aan een groot acteur welke helaas niet langer meer onder ons is namelijk Burt Reynolds.
Rick Dalton is een acteur op zijn retour in Hollywood. Waar hij ooit doorbrak op tv in een serie lijkt de overstap naar het grote scherm ervoor te hebben gezorgd dat hij nu op zijn retour is. Zijn beste vriend en tevens stunt dubbel, Cliff Booth, blijft hem echter trouw. Het is eind jaren ’60 en Rick lijkt niet meer te passen in de huidige tijdsgeest van Hollywood en de opkomende hippie cultuur, terwijl hij er midden in woont. Weten hij en zijn stuntman toch weer aan de bak te komen nu supersterren Roman Polanski en Sharon Tate naast hem wonen?
Quentin Tarantino blijft toch op eenzame hoogte staan als mijn favoriete regisseur ever!!! Geef ik nu direct teveel weg? Alleen dat ook deze negende titel van hem mij weer niet heeft teleurgesteld. Hoewel zijn stijl zeer herkenbaar is, de film zit vol met zwarte humor, de dialogen zijn weer onnavolgbaar en uiteraard mag een gezonde portie, heeft hij de film wel meer diepte gegeven door het thema. De vriendschap tussen Cliff en Rick lijkt eenzijdig en zeer afhankelijk, maar blijkt gaandeweg toch dieper te gaan. Dat dit overtuigend overkomt is te danken aan de fantastische wisselwerking tussen Leonardo DiCaprio en Brad Pitt. Beide acteurs gaan volledig op in hun rollen en voelen daarbij de tijdsgeest fantastisch aan. Het helpt daarbij dat beide heren beschikken ook over genoeg zelfspot en de juiste komische timing. Margot Robbie speelt de rol van Sharon Tate en hoewel beperkt qua karakterontwikkeling in het verhaal blijft zij een fantastische verschijning. Daarbij roept Margot Robbie genoeg sympathie op waardoor je als kijker met spanning het laatste hoofdstuk van de film ingaat (know your history). Het verhaal draait bijna volledig rondom de heren, maar Tarantino speelt een gevaarlijk spel door ook levensechte figuren te introduceren in zijn verhaal. Hierdoor kent het verhaal ook de nodige spanningsopbouw en een finale welke Tarantino waardig is, maar waarover ik gewoon zo min mogelijk over kwijt wil. Wat betreft de overige castleden is de film weer een feest der herkenning waarbij veel vertrouwde Tarantino gezichten weer te zien zijn. Mooi is dat acteer legende Al Pacino na Robert De Niro (Jackie Brown) nu ook in een Tarantino film gespeeld heeft. Wat de vormgeving betreft waan je je als kijker volledig in de sixties waarbij legendarische Hollywood namen de revue passeren zoals Steve McQueen en Bruce Lee. Ook de aankleding, de auto’s, het gemaakte Hollywood en wederom een fantastisch soundtrack dragen eraan bij dat je als kijker volledig wordt opgeslokt. Waarom dit toch weer net iets anders is dan Tarantino zijn andere films is omdat er toch meer mysterie om het geheel hangt (ik had geen idee wat Tarantino met het stukje geschiedenis zou doen en hoe hij dit in het verhaal zou passen). Daarbij doet de titel snel denken aan legendarische Sergeo Leone titels als Once Upon A Time in the West en Once Upon A Time in America, maar of deze link terecht is…. Enerzijds is daar het verhaal van Rick en zijn maat Cliff anderzijds is daar het verhaal rondom de buren van Rick de Polanski’s en hoewel de film geen western is speelt dit genre toch weer een aanzienlijke rol in deze film. Ook de kritische noot naar hoe Hollywood met zijn helden omgaat is wel zeer aanwezig waarbij acteerlegende Al Pacino eigenlijk de stem van Tarantino vertolkt in deze film. Ik heb deze film in 35MM mogen zien en hoewel deze versie alleen in EYE Amsterdam te zien is zou ik dat het grote publiek wel aanraden. Het geeft de film toch wat extra’s wanneer deze niet digitaal vertoond wordt. Het speculeren zal nu helemaal los gaan over wat Tarantino zjin laatste project zal gaan worden. Zou het toch een Star Trek film worden, waarover hij al zo lang over speculeert? Wordt het Kill Bill 3? Ik heb van de week Pulp Fiction weer mogen aanschouwen waarbij een vervolg rondom Jules toch ook een optie is (Samuel L Jackson is tenslotte altijd meesterlijk in een Tarantino film) of komt Quentin Tarantino over een paar jaar met iets heel anders? Voor nu zeg ik ga Once Upon A Time in Hollywood zien en blijf vooral zitten voor de aftiteling.