Vince Vaughn heeft de afgelopen jaren steeds vaker laten zien dat hij meer kan dan alleen een grote grappenmaker spelen. In het tweede seizoen van True Detective, welke misschien iets minder was dan de eerste was hij toch echt indrukwekkend als maffioso. Nu speelt hij in Brawl in Cell Block 99 watin eerste instantie een standaard misdaad-drama lijkt te worden. Maar deze film was ook te zien tijdens de afgelopen editie van Imagine Film Festival wat toch inhoud dat de film toch echt niet standaard is, iets wat ik zelf moest gaan zien volgens festival directeur Chris Oosterom. Het was zowaar de enige film van het festival welke mijn vriendin wilde zien. Helaas kwam het er niet van, maar nu is daar de herkansing.
Bradley Thomas raakt zijn baan kwijt en komt erachter dat zijn vrouw rommelt met een ander. Woede overheerst, maar Bradley is een type dat niet zomaar opgeeft. Het resultaat is dat hij nog geen twee jaar later schuldvrij is en met zijn vrouw een kindje verwacht. De toekomst lijkt hun toe te lachen tot een drugsdeal volledig fout loopt. Bradley besluit geen deal aan te gaan en gewoon zijn tijd uit te zitten. Al snel komt hij erachter dat hij met de fout gelopen deal vijanden heeft gemaakt welke zijn verblijf in de gevangenis er niet bepaald makkelijker op maken.
Het gegeven is simpel maar de uitvoering is zeer intens en dat is enerzijds logisch aangezien Brawl geschreven en geregisseerd is door de man achter Bone Tomahawk een keiharde western welke twee jaar geleden wist te verrassen. Ook Brawl weet op meerdere vlakken te verrassen. Zo is daar de sterke hoofdrol van Vince Vaughn als Bradley Thomas. Bradley heeft een zuidelijke inslag met bijbehorende charme. Daarbij combineert Vince ook wat van zijn natuurlijke bijdehande oneliners welke af en toe zorgen voor een glimlach. Dit soort momenten zorgen voor iets van verlichting, maar echt grappig wordt het nergens. Wat ook bijzonder blijft is dat Vince Vaughn ondanks zijn grote postuur en kale kop nergens meteen als bedreigend overkomt tot het moment dat geweld om de hoek komt kijken, dan blijkt Vince als Bradley zeer overtuigend als agressieve vechtmachine. Jennifer Carpenter speelt een kleine maar geslaagde bijrol als zijn vrouw Lauren. Andere verrassing is Don Johnson welke als Warden Tuggs zorgt voor een bijna karikaturale bijdrage, bijna want zoals gezegd de film wordt nergens grappig en het wordt al snel duidelijk dat zijn karakter weinig grappen maakt. De ontwikkeling van het verhaal leest bijna als een standaard misdaad drama, maar regisseur en schrijver S. Craig Zahler weet wel degelijk met wat verrassingen op de proppen te komen. Daarbij moet gezegd worden dat met name bij de tweede helft (net als bij Bone Tomahawk trouwens) de film hard en naargeestig wordt en waarbij je als kijker wel wat grafisch geweld voorgeschoteld krijgt. Oftewel mensen die hier niet tegen kunnen zullen dan zeker een paar keer wegkijken. Met Brawl in Cell Block 99 weet S. Craig Zahler een uitstekende opvolger voor Bone Tomahawk af te leveren welke in mijn ogen net iets meer in balans is. Voor iedereen die een intense kijkervaring kan waarderen waarbij je iemand vanaf de top naar een zeer diep dal ziet afdalen heeft met deze film een pareltje in handen welke bovenal over echte liefde gaat en wat men daarvoor over heeft.
Extra’s
De extra’s gaan vooral over het proces waarbij de maker het heeft hoe hij op de keuze is gekomen om o.a. Vince Vaughn, Jennifer Carpenter en Don Johnson te casten en tevens hoe de productie wat betreft sets tot stand is gekomen. Hierbij wordt ook duidelijk hoe acteurs zich hebben voorbereid op hun rol en hoe bepaalde scene’s tot stand zijn. Het is mooi om te zien hoe iemand met minimale middelen ondertussen al twee behoorlijke films heeft afgeleverd met een aardige cast. Ik ben dan nu al benieuwd naar zijn volgende project waarbij Vince Vaughn en Jennifer Carpenter beide weer een rol in spelen en in ieder geval vergezeld worden door Mel Gibson.