Formule 1 is natuurlijk hot op dit moment in Nederland, met dank aan Max Verstappen. Maar de Formule 1 heeft altijd iets ongrijpbaars gehad en een van de meest legendarische autofabrikanten Ferrari heeft daar toch wel aan de grondslag van gezeten. Deze documentaire brengt de liefhebber terug naar de jaren ’50 toen de autosport echt alleen tot de echte waaghalzen toe behoorde. In de tijd dat een crash bijna garant stond voor een dode, maar ook een tijd waarin Ferrari groot werd met een team waarbij vier van de meest getalenteerde coureurs van dat moment reden.
Enzo Ferrari is natuurlijk een legende binnen de autosport wereld en dat wordt je eigenlijk niet door alleen maar geliefd te zijn. Enzo zorgde voor behoorlijk wat concurrentie binnen zijn eigen stal waarbij hij het niet naliet om rijders tegen elkaar uit te spelen. In de jaren vijftig wist hij een bijzonder getalenteerde team van coureurs bij elkaar te krijgen waarbij de Britten Peter Collins en Mike Hawthorne buiten concurrenten zeer goede vrienden werden, iets wat heel bijzonder was in die tijd. Met beelden uit die tijd, aangevuld met quotes van Enzo Ferrari en interviews met nabestaanden en voormalige coureurs wordt een beeld geschetst over hoe het was in die tijd waarbij de autosport keihard was, maar op een andere manier dan dat dat nu het geval is.
Dat de autosport en met name de Formule 1 vroeger veel gevaarlijker was dan tegenwoordig het geval is, zal voor weinigen een verrassing zijn. Maar dat er ook zoveel omstanders slachtoffers zijn geworden kwam voor mij toch wel als een verrassing. Het ongeluk in Le Mans was hier een mooi voorbeeld van, waarbij de race wel gewoon werd uitgereden en een van de betrokkenen van het ongeluk er zelfs met de winst vandoor ging. Dit was echter wel een eigenschap welke Enzo eist van zijn rijders. Wat er ook gebeurde er moest altijd voor de winst gereden worden. De sfeer van die tijd wordt mooi gevangen maar met Ferrari in de titel was het leuk en interessanter geweest als er ook meer op de persoon Enzo Ferrari ingezoomd was geweest behalve dan zijn werkwijze en een aantal quotes. Het geheel wordt wel op een interessante manier gebracht zodat ook de niet die hard auto liefhebbers kunnen genieten van deze documentaire welke genoeg menselijke aspecten. Daarbij biedt het verhaal drama spanning en uiteindelijk een finale welke mooi en wrang is oftewel het is bijna te beleven als een gewone film en dat vond ik een groot pluspunt.
