Deze film vertelt het verhaal van de NASA-missie die als doel had mannen naar de maan te sturen, met de nadruk op het verhaal van astronaut Neil Armstrong (Ryan Gosling) in de periode van 1961 tot en met 1969. En laat zien wat Armstrong en heel Amerika er niet voor over hadden om één van de gevaarlijkste expedities in de geschiedenis een succes te laten worden.
De eerste man op de maan, we weten het allemaal en hebben er altijd veel over gehoord, gelezen en gezien. Maar zo bewust en gedetailleerd zoals het in deze film vertoond wordt, nee daar ben ik helaas te jong voor. Ryan Gosling speelt een hele mooie en misschien wel een van de meest iconische rollen ooit! Hij zet Neil Armstrong heel mooi en echt neer. Hij gaat helemaal op in zijn rol en schiet nergens uit de bocht. Het is mooi om te zien dat Ryan niet als een of andere pretty boy neergezet werd, maar dat ze juist een “doorsnee” man van hem gemaakt hebben met alle menselijke trekken welke een working man definieert. Ik vind Ryan Gosling dan ook een van de beste acteurs die er momenteel in Hollywood rondloopt van zijn generatie en dat bewijst hij hier ook weer eens.
Hij krijgt goed tegenspel van Claire Foy, die zijn vrouw Janet Armstrong speelt. De wisselwerking tussen de twee is echt mooi om naar te kijken en voelt ook heel natuurlijk en echt aan. De strijd die zij moet doorstaan met hem en alles in het gezin is heel goed in beeld gebracht. Er komen verder aardig wat bekende gezichten voorbij schuiven, denk aan Jason Clarke, Pablo Schreiber, Kyle Chandler en Corey Stoll welke allen een kleinere maar belangrijke rol spelen in het geheel. Ondanks dat draaide de film toch wel echt om Ryan Gosling en ook zeker Claire Foy.
Wat mij heel erg opviel en welk gevoel ik heel sterk kreeg is dat je als astronaut vrij egoïstisch in het leven moet staan. Alles draait om jou, je opleiding en al het werk dat er bij komt kijken. Want het is niet we doen even een opleiding en je mag de ruimte in. Nee, je wordt echt uitgekozen en geselecteerd en in de tussentijd help je NASA en de andere astronauten die wat voor vaart ook gaan maken. Ik vond alles heel mooi en duidelijk in beeld gebracht, je had echt het gevoel dat je mee de raket in ging waarbij je wel van de manier van filmen moet houden omdat deze af en toe wat druk kon zijn. Het beeld schudde en draaide zodra je mee de raket in ging. Het was heel interessant dat het verhaal al voor Neil Armstrong zijn baan bij NASA begon. En dat je meegenomen wordt van zijn eerste baan, naar zijn sollicitatie en de hele weg naar zijn allereerste stap op de maan. Maar ook alle tegenslagen komen aan bod en in beeld. Het is te danken aan de zeer beheerste regie van Damien Chazelle dat de film nergens verzand in patriotische helden verering, iets wat je misschien wel zou verwachten bij een film over een van de belangrijkste gebeurtenissen uit de Amerikaanse geschiedenis. In plaats daarvan weet hij de focus volledig te leggen op het traject en de man achter deze gebeurtenis en dat zonder hem als heroïsch af te schilderen. De bijna 2,5 uur voelt nergens lang, omdat het verhaal interessant genoeg in beeld gebracht wordt en je helemaal op gaat in het verhaal. Na het geweldige Whiplash en veelvuldig bekroonde Lala Land laat Damien zien als regisseur meer in zijn mars te hebben dan muzikale films.
Extra’s
de extra’s bieden een mooi inzicht in hoe de film tot stand is gekomen en hoeveel hulp de makers hebben gehad door historische ruimtes en materialen tot hun beschikking te krijgen. het is mooi om te zien hoe alles tot stand is gekomen en hoe eerbiedig men met het materiaal is omgegaan en na eerst de film te hebben gezien is het zeker geen straf om de extra’s erbij te pakken.