40 jaar na het origineel is daar een nieuw vervolg welke alle tussen liggende delen even volledig negeert. Hoewel John Carpenter dit deel niet geregisseerd heeft was hij wel verantwoordelijk voor de soundtrack en voor de makers heel belangrijk gaf zijn zegen en dat van hoofdrolspeelster Jamie Lee Curtis de doorslag om door te gaan met wat het echte vervolg op de originele Halloween uit 1978 moet voorstellen.
40 jaar na het drama lijdt Laurie Strode een teruggetrokken en geïsoleerd bestaan in Heddonfield. Zij is ondertussen wel moeder en zelfs oma geworden, echter is haar band met de rest van het gezin nou niet bepaald goed dankzij de paranoia van Laurie. In een zwaarbewaakte gevangenis voor gestoorde criminelen vertoeft Michael Meyers welke in al die 40 jaar nog geen woord gesproken heeft. Daar krijgt hij bezoek van een tweetal misdaad journalisten welke een reactie uit hem hopen te krijgen, maar uiteraard loopt dit op niets uit. Wanneer Michael ’s avonds vervoert wordt op de nacht voor Halloween gaat het uiteraard fout. Laurie krijgt haar gelijk en maakt zich op voor de strijd met Michael, een strijd die na 40 jaar eindelijk beslist moet gaan worden.
Een hele berg vervolg films en een eerdere terugkeer en afscheid van Jamie Lee Curtis ten spijt wordt deze film het echte vervolg op het origineel genoemd en eerlijk is eerlijk wat betreft sfeer en opbouw hebben de makers hun huiswerk zeker wel gedaan. De spanning is geregeld om te snijden en de mythe rondom Michael en hoe hij eruit ziet onder het masker wordt in leven gehouden (of krijg je hem toch te zien?) Daarbij zullen, zeer ouderwets, hitsige tieners het weer moeten ontgelden en daarbij gaat Michael aardig bruut te werk. Ja, wat gore betreft zitten er een paar sterke stukken in. Het belangrijkste zijn echter altijd al de schrikeffecten geweest waarbij de spanning werd opgebouwd om de kijker met schrikeffecten de stuipen op het lijf te jagen. De finale waarbij 3 generaties Strode het moeten opnemen tegen Michael is top en de sfeer van de hele film doet je terugdenken aan het origineel en dit is uiteraard mede te danken aan de opgepoetste soundtrack van de Master himself John Carpenter. Halloween is daarom een eerbetoon en vervolg in een geworden en werkt daarom alleen al beter dan menig rip-off of vervolg welke de afgelopen jaren is uitgekomen. Na 40 jaar doet Michael Meyers ons nog altijd bibberen van angst en dat is een prestatie op zich.
Extra’s
UIteraard zit er een making of bij de extra’s,wat leuk is. Wat echter het leukst is zijn de terugblikken op het origineel en de samenkomst van de producer Jason Blum, de regisseur David Gordon Green, Componist en regisseur van het origineel John Carpenter en hoofdrolspeelster Jamie Lee Curtis.