Patient Zero een film welke zich afspeelt na de zoveelste agressieve zombie apocalypse. Maar in de hoofdrollen spelen Stanley Tucci, Matt Smith en Nathalie Dormer waardoor mijn aandacht toch werd getrokken aangezien dit toch drie acteurs zijn die wat kunnen met een regisseur welke met Anatomie, een Duitse Horror/thriller, liet zien wel degelijk wat te kunnen.
Een uitbraak van hondsdolheid welke oversloeg op mensen heeft een groot deel van de mensheid weggevaagd. Zodra mensen geïnfecteerd raken ontaarden zij binnen 90 seconden in razernij uit. In een ondergrondse basis proberen militairen en wetenschappers een antiserum te vinden tegen het virus. Hierin blijk soldaat Morgan een sleutelrol te spelen aangezien hij wel gebeten was maar nooit veranderde. Morgan kan namelijk met de geïnfecteerden communiceren en zo proberen de allereerste geïnfecteerde te vinden om zo een serum te vinden. Morgan zit echter met persoonlijke problemen die de hele situatie voor hem niet bepaald makkelijker maken. Dan weet er een geïnfecteerde binnen te komen die anders is dan andere en lijkt er een doorbraak aanstaande.
Een uitbraak van een virus waarbij geinfecteerden zeer snel super agressief worden en men op zoek gaat naar een serum….. klinkt als World War Z alleen reist de hoofdpersoon nu niet over de wereld maar zit vast in een bunker. Tja erg origineel is het gegeven dus niet, maar dan kijken we naar de rol verdeling en de cast. Hierin wordt al snel duidelijk dat deze vol stereotypes zit welke je bijna standaard ziet in dit soort films. Van de getraumatiseerde soldaat, de sympathieke arts, de dwars soldaat die het liefst alles en iedereen dood die het niet met hem eens is en dan de geïnfecteerde, Stanley Tucci in dit geval, die voor een twist zorgt. Alles is standaard en de aardige cast krijgt helaas te weinig te doen op Tucci na die duidelijk genoot van zijn sinistere rol. De rest speelt op automatische piloot en dat is ook niet gek want er is weinig aandacht geschonken aan karakter ontwikkeling. Wat gore en horror betreft pakken de makers een paar keer goed uit en dat zorgt er mede voor dat geheel niet saai gaat worden. Wat plottwists betreft zal praktisch iedereen deze ver van te voren aan zien komen en het einde van Patient Zero is wat mij betreft nogal simpel. Patient Zero is daarom ondanks de cast en een ervaren regisseur een nietszeggend tussendoortje geworden terwijl er echt meer in gezeten had.