Predator leeft alweer meer dan 30 jaar in de harten van menig actiefilm fan. De klassieker uit 1987 met Arnold Schwarzenegger zette naast de Xenomorph uit Alien nog een dodelijk buitenaards wezen op de kaart. Na het meer dan redelijke vervolg uit 1997 met Danny Glover volgde de teleurstellende Predator vs Alien crossovers (welke zo vet hadden kunnen zijn) Predators welke ik in tegenstelling tot andere best redelijk vond. Al was het raar om Oscar Adrian Brody ineens als afgetrainde killer aan het werk te zien. Nu is het de beurt aan Shane Black, een van de bijrolspelers en slachtoffers uit het origineel, om met Predator nieuw leven in deze legendarische Alien te pompen.
Quinn Mckenna is een sniper voor het leger welke tijdens een missie in aanraking komt met een zojuist op aarde neergestorte Predator. Hij weet te ontkomen maar wordt echter snel opgepikt door andere instanties welke benieuwd zijn naar zijn aanvaring met dit wezen. Quinn heeft echter snel een aantal gevonden spullen met een pakket naar huis gestuurd. Wanneer zijn zoon de autistische Rory de pakketjes opent blijkt hij zeer handig met het buitenaardse spul. Hij zorgt er echter ook voor dat een andere Predator welke achter de eerste aanzat zijn weg naar de aarde vind. Een confrontatie is onvermijdelijk en Quin en zijn bij elkaar geraapt zooitje van soldaten moeten alles op alles zetten om zijn zoon te beschermen tegen Predators en regering instanties.
Laat ik voorop stellen dat ik een groot fan ben van het origineel welke ik een van de grootste spierballen actieknallers ooit vind waar het testosteron van af spat. Alleen al de tekst ‘I aint got time to bleed’ geeft al aan hoe stoer deze film was. Zo stoer is het in geen van alle vervolgen geworden, maar elk deel had wel iets leuks aan het geheel toegevoegd. Zo ook in dit deel waarin blijkt dat de Predators niet alleen op trofeeën uit zijn maar specifiek op zoek zijn naar manieren om zichzelf te verbeteren. Dat gegeven wordt helaas maar matig aangevuld met verhaallijnen van de in potentie menselijke slachtoffers. Wat dat betreft Heeft Regisseur en schrijver Shane Black (Nice Guys, Kiss Kiss Bang Bang en Iron Man 3) echt wel beter werk afgeleverd in het verleden. Wat Shane echter wel goed heeft gedaan is deze film een eigen gezicht gegeven. Zo is de humor lekker duister en behoorlijk ad rem. De cast is er ook naar met Thomas Jane als de aan tourette lijdende Baxley, Keegan-Michael Key als zijn maatje Coyle, Olivia Munn als de stoere wetenschapster Casey, Sterling (This is Us) K Brown die zich heerlijk uitleefd als de over lijken gaande Treager en ga zo maar door. Heerlijke karikaturen met een stoere Boyd Holbrook als leider Quinn in het middelpunt en de jonge en altijd sterk acterende Jacob Tremblay als ziojn autistische zoon. Wat dat betreft straalt de lol van deze film af en kon ik de zwarte humor goed begrijpen en nog belangrijker in meegaan(Is the Predator wel een goede naam bijvoorbeeld?). The Predator heeft ook een paar sterke actiescenes waarbij de Predators hun killing skills goed ten toon spreidden en het bloed rijkelijk vloeit. Niet geheel onbelangrijk de Predators zien er goed uit en met name de tweede is zeer indrukwekkend. De eerste Predator gaat waarschijnlijk nooit meer geevenaard worden, maar moeten we dat willen? The Predator is gewoon een lekkere actiefilm welke ondanks zijn manco’s zeker het zien waard is.
Extra’s:
Ja een hele berg extra’s op de DVD en de Blu-Ray. Hierin is er ruimte voor de making of, de casting, het groepsproces, special en visual effects en een trip down memory lane waarbij ons ook een terugblik naar de vorige Predator films wordt gegund. kortom genoeg leuke extra’s
