Room is een boekverfilming naar het verhaal van Emma Donoghue welke behoorlijk gescoord heeft tijdens het award seizoen waarbij Brie Larson bijna overal de prijs voor beste actrice in ontvangst mocht nemen.
Room vertelt het aangrijpende verhaal van Ma (Brie Larson) en haar zoon Jack (Jacob Tremblay), welke opgesloten zitten in een kamer. Waar deze kamer zich bevind is niet duidelijk., wat wel snel duidelijk wordt is dat Ma en Jack daar gevangen worden gehouden. Ma maakt het er het beste van en bezorgd Jacob een zo zorgeloos mogelijk leventje binnen de vier muren. Wanneer de twee weten weg te komen blijken beide nog steeds last te hebben van de muren welke jaren lang hun wereld heeft beperkt.
Het verhaal is in de basis heel simpel maar weet door de acteerprestaties de kijker recht in het hart te raken. Prestaties ja, want niet alleen Brie Larson die de Oscar voor beste actrice bijna niet kan ontgaan, overtuigd vanaf de eerste seconde. ook Jacob Tremblay geeft een prestatie die we zeer zelden zien bij kinderen van zijn leeftijd. Jack is een fantasierijk kind, ontwapenend in al zijn onschuld en zal eigenlijk iedereen weten te roeren. Room weet naast deze twee ijzersterke performances een sterk en beklemmende sfeer te scheppen wat je als kijker meesleept in het drama. Het geeft namelijk ook een sterk psychologisch beeld over het verschil tussen fysiek bevrijdt worden en mentaal nog steeds gevangen zitten in je hoofd. Iets wat vooral het tweede deel van de film sterk laat zien. De bijrollen van de buitenwereld vormgegeven door onder andere Joan Allen als de grootmoeder van Jack en William H Macy als de grootvader hebben misschien niet het meeste inhoud, maar geven het gevoel van machteloosheid goed weer wat je als kijker ook voelt. Want hoe moet je in hemelsnaam omgaan met een situatie als deze, wanneer het jouw geliefdes zouden zijn die dit was overkomen. Een pluim ook voor regisseur Lenny Abrahamson welke het boek zo waarheid getrouw wilde verfilmen, veel wordt verteld vanuit het oogpunt van Jack, en op die manier wist te voorkomen dat Room zou verzanden en emotionele tranantrekker. Room is een aangrijpend drama welke geen moment zijn menselijkheid verliest en een must see al is het alleen om bevestigd te zien waarom Brie Larson terecht de Oscar voor beste actrice heeft gewonnen en je te verbazen over het talent van de jonge Jacob Tremblay welke om onverklaarbare reden niet eens genomineerd was voor een Oscar.
Extra’s:
het mooie aan de extra’s is dat men zich hier duidelijk hebben gericht om een beeld te schetsen over hoe de makers te werk zijn gegaan. Het boek van Emma Donoghue was namelijk best populair. De schrijfster was echter best gereserveerd over hoe haar boek verfilmd moest worden. Lenny Abrahamson was de eerste die het perspectief van Jack levend wilde houden in de film in plaats van het perspectief te wijzigen naar Ma. Ook de manier waarop de acteurs zich voorbereid hadden en met elkaar omgingen om een zo goed en natuurlijk mogelijk relatie op te bouwen laat zien met wat voor toewijding men bezig was om een mooi eindproduct neer te zetten.
Trailer
