Mackenzie Davis en Finn Wolfhard zijn twee namen die opvallende prestaties hadden afgeleverd in bekende titels. Finn uiteraard als hoofdrolspeler van de populaire serie Stranger Things en Mackenzie in de laatste geflopte, maar zeker niet slechte Terminator film. Een horrorfilm in de handen van een getalenteerde regisseur Floria Sigismondi (Naast veel videoclips ook afleveringen van Daredevil, The Handmaidś tail en American Gods) zou the Turning zomaar een sfeervolle en enge verrassing kunnen worden.
Kate Mandell is een studente welke in de jaren 90 een klus als aanvaard om een jong weesmeisje wat op een groot landgoed woont thuis les te gaan geven. Het lijkt een ideale baan met al het extra’s zoals goede huisvesting en een nette beloning. Eenmaal daar blijkt de huishoudster een nogal vreemde, strikte maar overbezorgde vrouw en heeft de jonge Flora nog een excentrieke broer Miles. Kate begint zich steeds minder thuis te voelen naarmate er vreemde dingen gebeuren en de kinderen zich steeds meer tegen haar lijken te keren. Zijn het allemaal waanbeelden of is zij echt niet meer veilig?
The Turning is gebaseerd op het boek De Onschuldigen (The Turn of the Screw) en verfilmingen van horrorverhalen zijn helaas niet altijd een garantie op succes. Hoewel de locatie, een verlaten landhuis, natuurlijk perfect is en deze ook sfeervol in beeld wordt gebracht wil de film nergens eng worden. Het jammere is dat het ook zeker niet aan de casting ligt, maar meer naar hoe het verhaal loopt of liever gezegd niet loopt. Mackenzie speelt de rol van Gouvernante met verve echter krijgt zij met 2 van zulke vreemde kinderen te maken met een niet echt vriendelijke huishoudster dat je als kijker al snel zo iets hebt van waarom blijven hangen? De kinderen spelen hun rollen niet slecht, maar enige sympathie voor de karakters is er nergens. De schrikeffecten komen ook maar matig naar voren en tegen de tijd dat verplichte twist aan het einde komt kon het mij eigenlijk al lang niets meer schelen wat de uitkomst zou zijn. De uitkomst welke velen nog verdwaasder zal achterlaten dan al het eerdere wat gebeurd is. Het enige positieve is dat het geheel sfeervol in beeld is gebracht maar zonder karakters welke echt tot leven komen, en zoals gezegd dat komt ook door het zwak uitgewerkte verhaal, is The Turning uitgedraaid op een grote teleurstelling zonder hoogtepunten.
