Na een lang weekend waarbij er geen dagen in het EYE werden doorgebracht ging het festival voor mij weer verder. Na eerst op bij mijn zoon geholpen te hebben met schooltuinen, ging ik lichtelijk uitgeput richting EYE. (En heb nog meer dan voorheen respect voor leraren want ik vond 2 uur al vermoeiend met 27 9à10 jarige laat staan 6 uur per dag 5 dagen in de week)
VR#2 Total Recall
Ik had voor mijn eerste film wat tijd over dus pakte ik mijn tweede VR voorstelling mee. Na de horror van Get Out!! was het nu tijd voor wat science fiction en actie met Ghost in the Shell: Virtual Reality Diver. Een enerverende trip welke het gevoel van de originele Animé sterker benaderd dan de Amerikaanse remake. Een VR ervaring waarbij je af en toe niet weet waar je kijken moet. Mocht je de komende dagen tijd hebben ga dan langs en pak sowieso deze VR mee.
Prospect
Cee en haar vader Damon wonen samen op een ruimteschip en zijn onderweg naar een groene planeet om edelstenen te delven. Wanneer hun schip neerstort en er kapers op de kust blijken te zijn, moet Cee het heft in eigen handen nemen. Een simpel gegeven, maar de uitwerking moet het hem vooral doen in deze science fiction/western/coming of age film.
Prospect doet het goed bij de bezoekers en na het zien van de film begrijp ik ook waarom. De makers hebben met een beperkt budget het maximale eruit gehaald en de film ziet er gewoon goed uit. Door kleine aanpassingen en de manier van filmen worden bossen en natuur net buitenaardse wouden lijken. De ruimte stukken zien er overtuigend uit en de aankleding van de acteurs en het interieur van de ruimtecapsules komen ook overtuigend over. Dan het verhaal over een vader welke met zijn dochter edelstenen wilt gaan delven, het wordt al snel duidelijk dat dit niet goed gaat aflopen. Wat volgt is een coming of age verhaal waarbij het acteertalent van de jonge Sophie Thatcher uitstekend tot haar recht komt. De wisselwerking tussen haar en tegenspeler Pedro Pascal is fantastisch waarbij hij meer het praatgrage type is en zij de stille kracht. Iets wat in veel westerns vaak andersom is (kijk naar True Grit bijvoorbeeld) Het helpt dat de film naar een spannende finale toe werkt waarbij twee personen die eerst gezworen vijanden lijken te zijn toch op elkaar zijn aangewezen, maar of dit goed uitpakt? Prospect is wat je noemt een aangename verrassing tijdens Imagine en verdiend een dikke 8
Memory: The Origins of Alien
Zoektocht naar de achtergronden van Alien is een duizelingwekkende en volstrekt originele benadering van Ridley Scotts meesterwerk.
Weet je wat het erge is van het kijken van zo’n documentaire is, het feit dat je daarna de film echt graag wilt zien. Iets wat er voor mij niet inzat tijdens Imagine dit jaar, maar gelukkig staat de DVD op mijn plank. Terugkomend op de documentaire, dit is niet zomaar een making of iets dergelijks. Nee, de makers focussen zich op de symboliek, de inspiratie van de schrijver en de impact die de film heeft gemaakt op het publiek en filmliefhebbers tot op de dag van vandaag. De schrijver Dan O’Bannon wordt belicht en de weg die hij bewandelde tot aan Alien. Ridley Scott, de regisseur komt ook aan bod en met de manier waarop hij de iconische burst scene benaderd heeft. Maar ook de drie-eenheid Scott-Geiger-O’Bannon welke gezamelijk verantwoordelijk waren voor de hele look en feel van Alien. Daarbij delen vele schrijvers hun visie op de impact en de lading van Alien waardoor je de film in een heel ander licht gaat zien. Memory: The Origins of Alien boeit van begin tot einde en zoals gezegd zorgt het er ook voor dat je deze film eigenlijk meteen wilt zien. een dikke 8.5