We zijn sinds afgelopen week echt aan het aftellen voor het Imagine Film Festival. Met het vaststaan van het programma dit jaar is het plannen begonnen waarbij we zoals elk jaar weer zoveel mogelijk proberen mee te pakken. Maar voor we dat doen is er ons jaarlijks interview met festival directeur Chris Oosterom. Dit jaar in een coffeecorner vlakbij het kantoor van Imagine hebben we rustig kunnen zitten en heeft Chris flink kunnen uitweiden over wat het festival te bieden heeft en wat we niet mogen missen.
Imagine een nieuw jaar, een nieuw thema met fantastische verhalen. Hoe zijn jullie op dat thema uitgekomen welke gezien het onderwerp zeer logisch is.
We proberen ieder jaar met het festival de fantastische film en de geschiedenis daarvan vanuit een specifiek oogpunt te benaderen. Dit jaar hebben we vooral gekeken naar de geschiedenis van vertel traditie waarbij we terug gaan naar de oudste vorm van vertellen uit de tijd dat de mensen de wereld nog niet konden begrijpen. daar kwamen verschillende goden en Mythen vandaan de oudste vormen van verhalen vertellen en die verhaalstructuur is de blauwdruk geweest van de meeste vertel vormen. De bedenkers en schrijvers van verhalen die hebben later ook de basis gelegd voor andere genres en worldbuilding. Nu zijn fantastische verhalen ook weer in de voorhoede met alles wat ontwikkeld en waarmee geëxperimenteerd wordt op VR gebied en ogmented reality en allerlei andere elementen van verhalen vertellen. Zo richt het festival zich op de oude traditie en de nieuwe vormen van verhalen vertellen.
Inderdaad veel oude elementen welke oud die verhalen komen zie je terug in het programma met meerdree verhalen over heksen, geesten en monsters. Hierbij wordt er natuurlijk ook aandacht besteed aan Frankenstein gezien dit verhaal alweer 200 jaar oud is.
Hoewel Frankenstein geen stille film is, komt deze wel helemaal uit de begintijd van de geluidsfilm waardoor er eigenlijk ook heel weinig muziek in zit en veel stilte. We hebben Kevin Tomam, een Nederlandse componist en muzikant, gevraagd om er een score voor te schrijven. Ronnie v/d Veer, een Nederlandse foley artiest, die o.a. gewerkt heeft voor de Lobster. Hij gaat zorgen voor live geluidseffecten bij de film en ondanks dat er in het origineel weinig geluid in de film zit wordt dit wel live toegevoegd bij de opgepoetste versie die wij gaan vertonen.
Afgelopen jaar jammer genoeg Hexxen gemist maar deze hoop ik toch echt mee te pakken.
Ja, het begint nu toch echt een mooie traditie te worden met voor het derde jaar op rij een muziekconcert en net als vorig jaar denk ik dat deze weer snel uitverkocht is.
Bij het thema verhalen vertellen wordt ook ingegaan op remakes welke door de een wordt toegejuigd en door andere weer verguisd.
Er is voor allebei wel wat te zeggen, remakes zijn in veel gevallen een kwestie van ideeen armoede of simpelweg financiele motieven, maar er zijn ook andere motieven en daar besteden we bij Imagine aandacht aan. en dat doen we specifiek aan de hand van 4 verfilmingen van Invasion of the Bodysnatchers. al die vier versies reflecteren de tijdsgeest waarin ze gemaakt zijn. de versie van Don Siegel met de paranoia van de koude oorlog de versie van Philip Kaufman, welke we ook gaan vertonen, heeft juist een post Watergate feelling en de laatste versie belicht juist de angst voor globalisering. alle versies gaan over de angst voor de ander.
De andere film die wordt vertoond tijdens cinema Egzotik is The Fly van David Cronenberg welke ook een remake is van een film uit de jaren ’50
De Fly wordt vaak gelinkt aan de angst voor Aids welke destijds natuurlijk net bekend werd en toen helemaal een verwoestende en dodelijk ziekte.
Zoals je inderdaad al aangaf worden remakes soms vanuit financieel oogpunt gemaakt maar in dit geval gaat het om een ander perspectief waaruit het verhaal verteld wordt waardoor een film toch een andere lading krijgt.
Peet Gelderblom, filmmaker en editor gaat aan de hand van een aantal videoessays die hij heeft gemaakt gaat hij vertellen over de vier Bodysnatcher films en de verschillen die er zijn.
Hoe kijk jij tegen remakes aan?
Het speelt vooral als je het origineel kent. Neem de eerste Tombraider film. Je hebt nu een hele generatie waarvan vele het origineel niet hebben gezien. Ik denk dat de originele Fly (1958) slechts door 10% is gezien van de mensen die de Cronenberg versie hebben gezien. Nu geld die van Cronenberg als de ultieme versie terwijl dat destijds absoluut niet het geval was. Het werd als een mindere Cronenberg film gezien. De fans van het origineel vonden de remake helemaal niets en veel te mainstream. Nu 30 jaar later het echt een Cronenberg klassieker wordt genoemd en het origineel wordt nu bijna niet meer gezien. Zo zie je dat remakes het origineel volledig kunnen overstijgen.
Bij de huidige Tombraider zie je nu ook twee reacties waarbij fanboys vooral klagen over te kleine borsten en dat hoofdrolspeelster Alicia Vikander teveel een tomboy zou zijn. Maar er zijn ook recensies die spreken over een mooie avonturenfilm met een sterke hoofdpersoon en geen natte droom.
Iets wat bij de spellen ook al een aantal versies meespeelt.
Zo zie je maar dat de natte droom versie van Angelina Jolie tegenwoordig is achterhaald en dat er nu wordt gekozen voor een sterke vrouwenrollen die niet perse een jongensdroom fantasie is maar sterk is op haar eigen manier. Tombraider is daarmee al een goed voorbeeld hoe de tijdsgeest de keuze van de hoofdrol alsmede de aankleding van een film kan beïnvloeden.
Het voorzetje is eigenlijk al gegeven met Tombraider en de sterke vrouwenrol. Het programma onderdeel Kick Ass Women welke bijna als tweede thema gezien kan worden gezien de aandacht en programmering.
Daar heb je wel een beetje gelijk in. Het was begonnen als een onderdeel van het hele verhalen vertellen programma waarbij het niet alleen gaat om hoe je het verhaal verteld maar ook door wie het verhaal verteld wordt. We hadden oorspronkelijk het idee om daar door middel van een panel met een aantal vrouwelijke regisseurs die we toch op bezoek hebben daar wat aandacht aan te besteden om daar een moment voor vrij te maken. Maar toen we gingen kijken naar films waren er eigenlijk zoveel films uitgekomen waaruit blijkt dat dit echt in de lucht hangt tot het niveau dat je collega journalisten zoiets hadden van nu weten we het wel. Ten eerste hebben wel geprobeerd het iets luchtiger aan te pakken dan het hele #MeToo en feministische discussie die nu boven de markt hangt. Daarom hebben we het ook de naam Kick-Ass Women gegeven en dat hoort ook in de fantastische film. Sterke vrouwen in de fantastisch film doen ook andere dingen dan sterke vrouwen in drama’s. Daarmee is de Kick-Ass aanpak ook wel gerechtvaardigd. We hebben gezocht en hebben dan ook veel films van vrouwelijk regisseurs of met een hele sterke vrouwelijke hoofdrol of een mix daarvan. Zoals de Nieuw-Zeelandse film The Changeover geregisseerd door een man en een vrouw met een sterke tienermeisjes hoofdrol. Deze moet om haar broertje te redden van een vloek een heks worden. Het is ook weer een romantische film want diegene die haar kan helpen is een hele mooie jongen bij haar in de klas dus een beetje zwijmelen maar er zit wel een sterke vrouwelijke blik in. De hoofdrolspeelster moet echt iets doen , een heks worden wat weer de link legt met de fantastische geschiedenis van het verhalen vertellen.
Het is inderdaad opgevallen dat er in het programma veel ruimte is voor films met sterke vrouwelijke hoofdrollen.
Het panel gaan we ook doen met onder andere regisseur Issa Lopez welke aanwezig met de film Tigers are not Afraid naast de regie zit er in deze film ook weer een sterke vrouwelijke hoofdpersoon. het gaat over de kinderen wiens ouders zijn ontvoerd of vermoord tijdens de Mexicaanse drugsoorlog. Het is echter geen rauwe realiteit wat wordt voorgeschoteld, het meisje in de hoofdrol overleefd namelijk door middel van der fantasie. De film heeft al behoorlijk wat prijzen gewonnen en Issa der volgende film wordt geproduceerd door Guillermo del Toro wat inhoud dat ze een behoorlijk sprong gaat maken en dit waarschijnlijk een van de laatste kansen is voor een festival als Imagine om haar als gast te verwelkomen. wordt echt gezien als een van de ontdekkingen van de afgelopen jaren.
Een van de andere regisseurs welke we ook langs hebben is Veronica Kedar, deze Israelische regisseur komt met de film Family. Deze film balanceert tussen het fantastische en psychologische drama met een sterk verhaal over een meer dan disfunctionele familie. Zij sluit dus ook aan bij het vrouwenpanel.
Heel toevallig was ik in de voorbereiding ook op zoek geweest naar trailers van films welke aangekondigd werden en die van Family was eigenlijk niet te vinden. Toen heb ik ze via Facebook benaderd om aan de trailer te komen en ik werd niet teleurgesteld. Een heerlijk vervreemdende trailer welke vooral vragen oproept over het hoe en waarom.
Ja, dat kan kloppen en ik kan je zeggen ook na het zien zul je nog steeds niet alle antwoorden hebben maar je weet dan wel veel meer.
Wat voor de rest opviel is dat er best veel horrortitels in het programma zijn opgenomen.
Het was een vrij goed jaar voor horrorfilms. We krijgen ook wel eens te horen dat we weinig horrortitels in het programma zit. Dat is soms ook wel waar, we zoeken altijd even hard naar horror. maar we zijn ook afhankelijk van het aanbod. We krijgen ook vaak genoeg de vraag waarom vertoon je die of die film niet, nou dan vonden wij die niet goed genoeg. en ik blijf het ieder jaar zeggen er komt wat mij betreft te weinig echt harde horror uit. Vorig jaar hadden we Hounds of Love dat was echt een naargeestige film die ook echt bij de kijker pijn doet. Het hoeft niet allemaal zo te zijn, ik vind horror komedies ook leuk net als ghoststories en gothic horror. Maar er mogen altijd wel een paar films bij zitten die je in je stoel drukken waarna je na adem hapt wanneer je de zaal uitloopt. En daar zijn er gewoon heel weinig van. Dit jaar hebben we een zo titel en dat is Compulsion, een Spaanse film met een sterke opzet van drie personages een sterk verhaal met 80 minuten is het een echte nailbiter. Veel andere films vind ik ook echt heel mooi maar ik zoek altijd naar een of twee films waar ik zelf uitkom en dat ik echt even moet bijkomen. Het mag van mij ook atijd wel pijn doen, maar wel zonder dat het tortureporn wordt zoals dat bij de Saw films het geval was. het psychologische niveau van Hounds of Love so kan het.
Ik snap helemaal wat je bedoeld met tortureporn zoals Saw waarbij ik de eerste echt goed vond, maar na het tweede deel ben afgehaakt omdat het vooral om slachtpartijen ging in plaats van het psychologische spel.
Een van de groet films uit die zelfde periode Martyrs van Pascal Laugiers hebben we destijds wel vertoond op Imagine net als Tall man 5 jaar geleden. Dit jaar keert hij weer terug met zijn nieuwste film Ghostland welke een paar maanden geleden bij het zuster festival Gerardmer direct in de prijzen viel. Hij zal bij de eerste vertoning ook aanwezig zijn voor een Q&A. Ghostland is geen nieuwe Martyrs en dat is maar goed ook want dat moet ie niet blijven doen maar het is een mooi verhaal met drie vrouwen in de hoofdrol. Niet zozeer Kick-ass, maar dat mogen de mensen zelf bepalen.
Het is trouwens sowieso een mooi jaar geweest voor de fantastische film met Guillermo del Toro’s The Shape of Water welke groot won bij de Oscars en Get Out (Publieksprijswinnaar vorig jaar) welke de Oscar voor beste originele screenplay won. Guillermo verklaarde ook openlijk dat zijn film wel degelijk als genrefilm gezien moest worden en niet zozeer als sprookjesachtig liefdesdrama. In het verleden distantieerde veel filmmakers zich vaak van de genre film.
Ja, wat dat betreft is het echt een goed jaar geweest voor de fantastische film aangezien hij ook al in Venetië in de prijzen viel. Get Out viel ook in de prijzen bij Sight and Sound waar die werd uitgeroepen tot film van het jaar. Bij de Oscars iets minder in de prijzen, maar voor scenario is ook mooi imderdaad
Helemaal omdat het publiek en critici juist wegliepen met het verhaal welke zoveel meer was dan een spannend en komisch verhaal. Jordan Peele wist ook veel maatschappij kritische elementen in het verhaal te verwerken.
Ja, en het sterke is dat je de film vaker kan zien en elke keer weer nieuwe dingen gaat zien, maar bovenal gaat beseffen hoe slim de film daadwerkelijk in elkaar zit. Het mooie is dat hoewel je weet hoe het verder gaat de film spannend blijft waarbij een aantal maatschappelijke spijkers keihard op de kop slaat,
Dit jaar is er geen Night of Terror.
Ja, dat klopt. Twee jaar geleden zijn er dingen gebeurd zoals je wel weet die gewoon niet konden. Wij hebben afgelopen jaar het geprobeerd met een andere naam en een aantal nieuwe spelregels in te voeren. oftewel een tussenoplossing waar niemand blij van werd. De veranderingen die wilden doorvoeren zijn niet gelukt en de mensen die wel kwamen voelde zich veel te veel ingebonden door regels waar ze niet achter konden staan. We hebben vervolgens een paar dingen overwogen, maar zijn tot de conclusie gekomen dat de problemen die we hebben zullen blijven bestaan. Het lijkt er dus op dat we het in dit klimaat niet meer van deze tijd is. Het is niet zonder interne discussie gegaan.
Dat is te begrijpen aangezien het festival toch zijn oorsprong kent vanuit de Night of Terror.
Deel van mij vind het ook jammer, maar de nacht is niet meer zoals het was en zoals het ooit begonnen was. Veel mensen zeggen wel eens van wel maar ik was ook al lang bezoeker en het is wel wezenlijk veranderd. Het is een ding van zichzelf geworden en niet meer van deze tijd. We hebben wel gekozen voor een nachtprogramma met late voorstellingen welke gewoon in Eye zullen spelen. Wie weet gaat dit wel een vast onderdeel worden welke we gewoon op de vaste festival locatie kunnen doen.
De horrorfans kunnen nog altijd hun hart ophalen met het programma maar niet meer tijdens een horrornacht
Jullie hebben ook weer een uitgebreid randprogramma?
Ja, we hebben alweer een aantal dingen besproken en er is natuurlijk nog veel meer. zo laten we een aantal gasten invliegen zoals Mick Garris, welke een van de vaste filmmakers is voor Stephen King verfilmingen met 7 titels op zijn naam en hij mag dan ook zijn hoffilmaker genoed worden. Veel dichterbij Stephen King kom je eigenlijk niet en hij gaat praten over de ins en outs over boek adaptaties. We hebben David Russel een Australische/Amerikaanse Story board maker met een zeer indrukwekkende C.V. waar onder andere Return of the Jedi, Moulin Rouge en The Wolverine om maar een paar titels te noemen. Daarbuiten heeft hij ook veel werk gedaan voor T.V. series en games en dit zal ook wel aan bod komen. En er is nog een mysterie guest. We werken sinds vorig jaar samen met de Nederlandse organisatie van FX makers die hebben toen op de laatste dag van de Best of een masterclass laten geven door Staffan Linder. Nu werken we samen om een masterclass te laten organiseren op de eerste zondag en ze mikken weer op een topper net als vorig jaar en dat gaat wat langzamer als we zouden willen dus we kunnen nog niemand officieel aankondigen. We weten wie ze op het oog hebben en alle partijen van de persoon zelf, zijn management, het FX bedrijf als wij willen het dus eigenlijk moet het snel rond zijn. Zodra officieel bevestigd zullen we het bekend maken op de site en via social media.
We hebben het panel, het concert en als we het toch hebben over het verleden we hebben ook een toverlantaarn voorstelling. Dat wordt een heel bijzondere middag waar we twee voorstellingen doen op de zondagmiddag met twee toverlantaarnisten Wim Bos en Annet Duller die al heel lang verhalen verzamelen en voorstellingen geven. Ze krijgen gezelschap van Sahand Sahebdivandi, van het verhalenvertellers collectief Mesrab. Het beloofd een mooie clash te worden van westerse en niet westerse verhalen een prachtige voorstelling.
Ikzelf ben heel benieuwd hiernaar en wil er eventueel ook mijn zoon van 8 mee naar toe nemen welke steeds meer geïnteresseerd raakt in animatie vormen en zoiets bijzonders als de Toverlantaarn is niet vaak te zien.
Ik zie dit als een van de hoogtepunten van het festival waarbij we het niet alleen over stilstaande plaatjes maar maar ook worden er bewegende beelden gecreëerd. het is echt een kunstvorm van voordat de cinema bestond want toen was projectie nog nieuw en toen werden bezoekers al betoverd door de toverlantaarns. Nu is het zo dat wat je ziet zo tot een ander tijdperk behoort en het ziet er zo bijzonder uit dat het toch weer exotisch is. En ja het is geschikt voor jong en oud dus zeker geschikt om samen met kinderen te bezoeken voor wie het zeker ook iets bijzonders zal zijn.
We hebben een Engelsman op bezoek, Ross Sutherland, welke een voorstelling gaat doen Stand by voor Tape back up. Een voorstelling welke van origine is gedaan op een toneelfestival in Edinburgh waar hij ook prijzen voor gewonnen heeft. Tijdens de voorstelling gebruikt hij een VHS band en door middel van vooruitspelen afspelen en terugspoelen roept hij de geest van zijn overleden vader op. Een mooie combinatie van live toneel en beeldvorming via de VHS en daar zit ook weer een hoog fantastisch gehalte in.
Dan hebben we zo een beetje heel het rand programma besproken volgens mij
En Virtual Reality?
Nou dat is geen randprogramma meer maar een heel eigen onderdeel.
Ik zag inderdaad dat dit jaar flink wordt uitgepakt, waar er twee jaar geleden enkel een kubus stond en vorig jaar een reeks shorts te zien waren.
Ja, twee jaar geleden deden we een project met het AKU, vorig jaar een reeks shorts en nu een volledig programma met een echte competitie tussen 20 titels met een VR award welke aan het einde uitgereikt gaat worden. Op ieder heel uur kan je een compilatie programma zien tijdens het festival dus gewoon een vol programma onderdeel
Het wordt dus echt steeds groter?
Ja, zoals ik aan het begin van gesprek al zei naast dat de fantastische verhalen aan de grondslag van veel dingen hebben gezeten in de geschiedenis zoekt het ook vaak het nieuwe vormen. Zo zit er ook een nieuwe Troma film tussen over de Toxic Avenger. Technisch moet je je daar niet zoveel bij voorstellen, maar hij is wel heel leuk. Er is ook een film met Nicolas Cage die over de rooie gaat, we hebben een langere short van Wil i Am die zich in een soort imaginair black future omgeving begeeft. Maar bovenal is het vooral een heel breed en mooi programma.
Wat zijn fantastische verhalen waar jij het meest bij hebt?
We lopen het meest warm bij dingen die nog niet eerder hebben gezien, nu komen er er genoeg (horror)films voorbij welke natuurlijk niet geheel origineel te noemen zijn maar wel degelijk goed in elkaar zitten en dus het verdienen om geprogrammeerd te worden. Maar wij zoeken wel films die buiten het gebruikelijke stramien vallen waar het eerder genoemde Family een mooi voorbeeld van is want dat is echt een buitenbeentje. We hebben een Koreaanse film Glass Garden over een researcher die zoekt naar fotosynthese binnen mensen zodat mensen zelf zuurstof kunnen aanmaken. De film gaat uiteindelijk ergens anders over, maar het idee zelf is iets wat we nog niet eerder gezien hebben. Het zijn de verhalen die voor ons nieuw zijn waar ons hart echt sneller van gaat kloppen. Het zijn niet altijd de films waar het publiek het meest voor warm loopt met uitzonderingen als Get Out en Ex-Machina.
Als laatste had ik nog een vraag over Brawl in Cell Block 99. Mijn vriendin heeft niets met Imagine, sterker nog ze baalt af en toe dat ze me toch veel moet missen tijdens die periode. Nu is Brawl een van de titels waarvan zij zoiets heeft van ja dat lijkt mij wel wat. In eerste instantie lijkt het een standaard misdaad verhaal maar er lijkt stiekem meer aan de hand?
Brawl is absoluut een Imagine film, waarbij het begin misschien standaard lijkt maar de hoofdpersoon maakt een ontwikkeling door in de tweede helft van de film waardoor deze film absoluut niet standaard is en absoluut thuishoort op Imagine.
Dan bedank ik je bij deze weer voor een hoop inzichten over het festival dit jaar en ik ga zo snel mogelijk plannen en mijn kaartjes binnen halen voor alles wat ik wil meepakken dit jaar.
Zoals jullie hebben kunnen lezen is er veel bijzonders te beleven dit jaar waar ik zoveel mogelijk van ga meepakken en wie weet zie ik daar een paar movieaddicts welke houden van genre films welke je nu wel in de bioscoop kan zien zoals zo vaak helaas niet het geval is.