Zondag 22 maart was er de rode loper premiére van Shaun het Schaap: de Film en ondanks het vroege tijdstip waren er genoeg BN’ers bereid om met hun kinderen naar de première te komen. Met een leuke aankleding en de pers aan de kant (welke continue bijna aangereden werden door voorbijrazende trams) had het een leuke dag moeten worden, want ik kon na het rode loper gebeuren met mijn eigen zoon naar de film. Kon, want hij was helaas ziek geworden waardoor wij tijdig moesten vertrekken. De volgende dag had ik echter wel het geluk dat ik een kort interview mochten doen met Richard Starzak en Mark Burton de regisseurs van Shaun het Schaap, welke ook bij de premiére waren.
Ik: Hoe is het verblijf hier in Nederland tijdens de promotie tour van de film.
Mark: Ik heb al best wat vrienden hier dus ben ook redelijk bekend dus het is een leuk maar druk weekend zo
Ik: Jullie zijn ook aanwezig geweest bij het HAFF (Holland Animatie Film Festival) hoe was dat dan?
Mark: Ja het festival hier (in Utrecht) was leuk maar door het drukke programma helaas weinig kunnen zien van de andere films. We hebben daar wel een Masterclass gegeven en wat screenings gedaan met aansluitend Q&A ‘s.
Ik: Mark jij hebt in het verleden al vaker met Aardman studio’s gewerkt zoals aan Chicken Run en Wallace en Grommit and the Curse of the Were-Rabbit. Wat maakt het zo leuk om met Aardman studio’s te werken.
Mark: Het is leuk om met de mensen te werken zoals Nick Park, Steve Box, Richard Starzak en Peter Lord, we delen hetzelfde gevoel voor humor en het is leuk met elkaar te werken, gezien we ook vrienden zijn. Er wordt serieus en hard gewerkt, maar de verhalen die verteld worden hebben een mooie boodschap, maar er zit ook veel liefde in net als in de aandacht voor de karakters. Het is een organisatie waar veel professionaliteit in huist met zeer ervaren mensen. Je kunt het werken daar zien als rijden in een Rolls Royce met alles erop en eraan, het beste van het beste.
Richard voegt zich toe aan het interview.
Richard: Sorry dat ik laat ben
Mark: Ik was net aan het vertellen dat ik al het werk gedaan heb aan de film.
Waarna de mannen over en weer wat opmerkingen maken en er vooral gelachen wordt
Mark: Ik heb al meer met animatie gewerkt ook bij Dreamworks en het is niet zozeer dat Aardman Brits is, maar ook de manier van werken spreekt mij meer aan. Ik heb meer met stop motion, omdat het tastbaar is wat je maakt zoals bij live action films. Het geeft meer voldoening iets tot leven zien te komen wat je zelf ook geschreven hebt.
Ik: Hoe is het werken met stopmotion en klei, daar het toch een zeldzame manier van werken is en bovendien zeer arbeidsintensief?
Richard: Het is enerzijds een ouderwetse manier van werken maar er zijn op dit moment maar twee studio’s die stop motion maken, hoewel er wel eens geruchten waren dat Pixar een stop-motion wilde maken maar tot nu toe bleef dat bij geruchten. Het is namelijk wel een investering iets dergelijks op te zetten terwijl je gespecialiseerd bent in iets anders en de meeste studio’s willen zich daar niet aan wagen
Mark: Het moet bij andere gaan om geld te verdienen en een project wat niet boven de 200miljoen opbrengt wordt als flop gezien. Waar wij zulke opbrengsten alleen maar zouden toejuichen. Het slechte van film maken is tegenwoordig dat er weinig risico’s genomen worden alles moet geld opbrengen. Dreamworks heeft het bijvoorbeeld een stuk moeilijker gehad met een paar films die niet opbrachten wat ze gehoopt hadden en dan zie je direct dat daar reorganisaties zijn en dat is altijd zuur om te horen. Aan de andere kant, door de enorme groei in computer animatiefilms zijn de stop-motion films een stuk unieker en zorgen voor de broodnodige afwisseling
Richard: Ik denk dat diversiteit iets heel belangrijks is in de film industrie. Ik zie het zo gebeuren dat er in de nabije toekomst ook weer een zeer succesvolle getekende animatiefilms zal komen.
Ik: Richard, jij had ook een verleden bij Aardman studio’s, waar je in 1992 vertrok om freelance te gaan werken voor verschillende bedrijven (maar ook voor Aardman). In 2005 keerde je terug in een vaste functie bij Aardman. Wat deed jou terugkeren?
Richard: het was een aanbieding waar ik geen nee tegen kon zeggen met dat salaris en ik had natuurlijk mijn hypotheek en de kinderen waar ik rekening mee moest houden
En de heren strooien weer met opmerkingen, nu over financiele motivaties.
Richard: Nee zonder gekheid, ik deed veel van hetzelfde en dat waren destijds vooral reclames en dat was ik zat. Ik heb daarna veel verschillende dingen gedaan bij verschillende bedrijven en ik denk dat ik daardoor wel gegroeid ben. Zo leer je ook waarderen wat je eerst had, wat ook een thema in de film zelf is. Na Robbie het Rendier, waar ik ook een BAFTA voor gewonnen heb, kwamen er steeds meer projecten richting Aardman van de grond, waarbij er al eerder een feature film van de grond zou komen wat helaas toen niet lukte. Ik kreeg ook de kans om met Mark te werken. En de leuke projecten bleven komen waardoor ik ben gebleven en wat resulteerde in Shaun het Schaap: De Film
Ik: Dit is jullie eerste klus als regisseur hoe hebben jullie dat ervaren?
Richard: Het was heel zwaar misschien wel het zwaarste wat ik tot dan toe gedaan heb.
Mark: Het is alsof je 100 banen tegelijk doet. Het scheelt dan wel dat we een fantastisch team hadden om mee te werken. We hebben dan ook hulp gehad van onder andere Peter Lord en Nick Park die als een soort braintrust mee denken en af en toe via wat tough love advies geven. Het blijft uiteindelijk wel de bedoeling dat de mensen aan het roer wel iets eigens afleveren. Je maakt hele lange dagen waarbij je bijna niet slaapt eet of tijd hebt voor andere dagelijkse bezigheden. Het geeft met al het werk wel voldoening en we zijn dan ook trots op het eindresultaat.
Richard: Zoals een scriptschrijver wel eens zei het kost meer tijd en moeite om een goede scriptschrijver te worden en een goed script af te leveren dan om een goede hersenchirurg te worden. Er zijn zoveel verschillende variabele waar je als script schrijver mee te maken krijgt.
Mark knikt bevestigend: Dat klopt, maar toch zou ik een scriptschrijver nooit een operatie op mij laten uitvoeren.
Ik: Wat waren de grootste uitdagingen en wat waren juist de voordelen van het werken met klei?
Mark: Het bestaat en het is tastbaar. We werkten met 20 sets en verdeelde dat onderling. Je voelt je ook echt een regisseur op de set hoewel alles in slow motion gebeurd (12 shots per seconde/ongeveer 2,5 minuut per week aan film) heb je als regisseur wel direct invloed op het proces
Richard: Ik houd van het idee dat je met iets tastbaars werkt waardoor je binnen bepaalde grenzen moet werken en dat bevorderd het creatieve proces. Werken met CGI maakt het grenzeloze mogelijk echter je miste het echte eraan. Ik denk dat kinderen hoe mooi ze de computer animaties ook vinden iets tastbaars altijd meer zullen waarderen. Zo is er nu ook een expositie in Parijs/Frankrijk waar er ook werk van Aardman wordt getoond wat heel veel bekijks trekt op dit moment.
Ik: Waarom moeten wij met z’n allen deze film kijken?
Mark: heel simpel wij hebben het geld nodig
Driemaal raden, er worden een zooi grappen gemaakt.
Mark: Het is een fantastische familie ervaring. Het is een film die zowel kinderen als volwassenen zal aanspreken, niet dat we specifiek gelet hebben op waar rekening mee te moesten houden
Richard: Ik had een interview in Oman waar de journalist melde dat bij een vertoning daar waarbij lokale mensen en arbeiders (die van overal en nergens komen daar) allen tegelijk bij grappen moesten lachen. Hieruit blijkt dat het een universele film is met universele grappen die niet zozeer gericht zijn op jong of oud of waar iemand vandaan komt. Het is een film voor iedereen en alleen daarom zou iedereen hem ook moeten zien.
Na het zien kunnen wij dit alleen maar beamen dit is weer een prachtige film uit de Aardman Studio welke geschikt is voor alle leeftijden dus ga dat zien mensen!!!!!
Er waren ook kinderen die zich aan de casual sheep dresscode hielden
Oud Expeditie Robinson winnares Regina Romeijn met dochter
Evelien Bosch met dochter
Wie is de Mol reunie, waarbij Evelien nu wel kan lachen om de aanwezigheid van de mol, Margriet van der Linden
Serge Henri Valcke
De regisseurs Mark Burton en Richard Starzak met Gers Pardoel die voor de Nederlandse versie het aftitelings nummer heeft gemaakt
Foto’s met dank aan Marloes Klepper Photography