Afgelopen jaar werd ik verrast door de trailer van Hunters, een serie over Nazi-jagers in het Amerika van eind jaren ’70, met Al Pacino in een van de hoofdrollen. Nu is mijn vriendin Bosch (inmiddels 5 seizoenen en 6 en 7 komen eraan) aan het kijken en ben ik al fan van American Gods en The Boys (kan niet wachten op seizoen 2) Dus wat dat betreft bevalt het aanbod bij Amazone Prime ons tot nu toe behoorlijk goed. Het onderwerp en de cast van Hunters sprak mij meteen aan en ik was dan ook blij dat ik alvast een aantal afleveringen mocht zien voordat de serie vanaf 21 februari te streamen is.
Jonah Heidelbaum is een 19 jarige Jood die bij zijn oma woont in New York. Wanneerop een avond hij getuige is van de moord op zijn oma stort zijn wereld in. Tijdenshaar begravenis wordt hij aangesproken door Meyer Offerman een goede bekende van zijn oma. Stukje bij beetje komt Jonah erachter dat zijn oma niet zomaar vermoord is en dat zij onder andere met Meyer onderdeel was van een groep die als doel heeft ondergedoken Nazi’s in Amerika op te sporen en uit te schakelen iets wat uiteraard niet zonder gevaar is.
Een serie met Al Pacino als oude Jood, wie had dat verwacht? Ik in ieder geval niet. Natuurlijk is dit niet hetgeen waar de serie om draait. De serie toont de vastberadenheid van de Nazi-jagers en hoe Jonah, als jonge hond, verstrikt raakt in de wereld van spionage en keiharde vergelding. De serie toont echter met flashbacks ook de verschrikkingen welke joden hebben moeten ondergaan tijdens de 2de wereldoorlog. De manier waarop de serie deze 2 werelden laat samenkomen zal zeker niet iedereen kunnen behagen. Met name omdat de duistere en sombere geschiedenis heel anders aanvoelt als het grafische en soms bijna cartooneske geweld van de jaren ’70 wat op zich best vloekt met elkaar ondanks of misschien wel door de rauwe benadering van beide versies. Om een voorbeeld te geven, het is alsof je Schindler’s List gaat mixen met Inglorious Basterds, beide fantastische en indrukwekkende films echter hoe zou je het ervaren om deze naast elkaar te zien? De aankleding is echter top waarbij de ’70s clichés uit de kast zijn getrokken met een strenge non, een gevallen acteur met porno snor en de stoere coole donkere chick met Foxy Brown look.
Logan Lerman doet het als Jonah zeer aardig. De transformatie van een oude tiener zonder al te veel zorgen naar iemand welke ineens midden in een strijd staat tegen de Nazi’s verloopt soepel. Logan had al vaker bewezen diverse rollen aan te kunnen en ook hierin weet hij te overtuigen naast een grootheid als Al Pacino. Hoewel de serie natuurlijk niet alleen maar om het personage van Al Pacino draait, weet hij wel bijna elke scene, met zijn dik aangezette joodse accent, naar zijn hand te zetten. Het grootste probleem in de eerste afleveringen zit hem in het feit dat de makers nog niet heel veel meer uit de andere castleden weet te halen dan dat zij onderdelen zijn van het team. Hierdoor mis je de urgentie voor de aanwezigheid van sommige van de karakters en lijkt de diversiteit er meer voor de vorm te zijn dan dat het functie heeft. Aan de andere kant heb je de Nazi’s welke een nieuw leven hebben opgebouwd in Amerika en misschien nog wel enger nieuwe plannen zijn gaan smeden. Het is eigenlijk heel erg om te zeggen, maar hoe erg ook hun daden ten tijden van de 2de wereldoorlog (en deze komen in de serie dus ook regelmatig aan bod), zij zorgen wel regelmatig voor humor in deze serie. Misschien maakt dat het allemaal juist daarom wel fout. De wild card tussen deze twee groepen is FBI agente Millie Morris welke een verband vind bij meerdere moordzaken, maar als zwarte lesbische agente het niet bepaald makkelijk heeft de zaak rond te krijgen. Ik heb de eerste 5 afleveringen van Hunters wel ervaren als zeer vermakelijk, maar ook wat onevenwichtig door verschillende dingen welke (nog) niet helemaal lekker uit de verf komen. Het acteerwerk en de vormgeving is echter top en er gebeurd genoeg waardoor ik in ieder geval de overige 5 afleveringen ook zeker deze week erdoorheen ga jagen. Oftewel to be Continued
Trailer
