Iedereen is wel bekend met enige vorm van liefde en hoe zwaar en mooi het wel niet kan zijn. Met 10.000 KM volgen we het stel Alex(Natalia Tena) en Sergi(David Verdaguer) in Barcelona waarvan we in het begin getuige zijn van een intiem sexmoment, daar de twee bezig zijn om kinderen te krijgen. Hoe snel de sfeer kan draaien blijkt wanneer zij een bericht krijgt over een baan in Los Angeles. De sfeer slaat om, maar uiteindelijk hakt hij de knoop door dat zij moet gaan.
Wat volgt is een lange afstandsrelatie via Skype, aangezien hij het druk heeft in Barcelona en zij met haar fotografie werkzaamheden in Los Angeles. In het begin is alles nieuw en wordt er nog veel geflirt en besproken via Skype, maar na verloop van tijd en de nodige persoonlijke tegenslagen wordt de sfeer er tussen de 2 niet beter en rijst de vraag of 10000 KM geen te grote afstand tussen 2 geliefdes is, waarbij ook nog eens het tijdsverschil meespeelt.
10.000 KM is een kleine maar ambitieuze productie. De opening scene duurt namelijk al een goede 23 minuten en waar je als kijker meegesleurd wordt in de emoties van de hoofdpersonen. De laatste acte idem is wederom een lange scene in een kleine ruimte met de 2 hoofdpersonen die ook dan niet stilzitten. Deze 2 scenes zijn wel het sterkste van de film. Alles wat er tussen gebeurd is goed gespeeld maar redelijk voorspelbaar. Naarmate de film vordert wordt het gevoel van de hoofdrolspelers goed overgebracht naar de kijker, want net als zij speelt ook bij menig kijker de gedachte hoe lang dit goed kan gaan. Maar wat ik al eerder melde dit stuk is een verbinding tussen 2 uitgebreide scenes waarbij de regisseur, de cameraman en de twee acteurs duidelijk op de proef worden gesteld om in de kleine setting in beweging te blijven en de scala aan emoties voelbaar te maken voor de kijker. Eerlijk is eerlijk dit is ze ook goed gelukt. 10.000 KM zal niet zozeer de ideale datemovie zijn, maar wel een mooie kijk in de gevolgen van een relatie welke op afstand wordt voortgezet.