Het grootste film evenement ooit. Vooral het woord groot bleef in de aanloop naar de release van Infinty War in mijn hoofd rondspoken. Want deze film is groot, alles wat Marvel de afgelopen tien jaar heeft opgebouwd komt in deze film samen. Er zijn zo’n 30 personages te zien in deze film die allen al eens een rol hebben gespeeld in een van de eerdere 18 films. Weten de Russo broertjes, die de film geregisseerd hebben, dit allemaal in een film te verwerken? Ja. Ze hebben het aardige voor mekaar gekregen om zoveel superhelden en verschillende verhaallijnen samen te laten komen. Wat toch een flinke prestatie is.
Het is moeilijk om over deze film te schrijven zonder in spoiler territorium terecht te komen, maar ik zal mijn best doen. Ik zal meteen maar beginnen met de hoofdpersoon van dit ruim twee en een half uur durende spektakel. Want Thanos is toch echt showsteler in een hoop van de scenes. Deze film gaat over hem en zijn zoektocht naar de Infinity Stones, want wanneer hij al deze in handen heeft kan hij eindelijk zijn doel volbrengen. Het universum perfect balanceren door de helft van elke planeet uit te moorden. Dit klink typisch iets wat een standaard slechterik zou doen, maar in deze film weten ze het voor Thanos een soort van goed te praten. Hij is er vol van overtuigd dat wat hij wil het beste is voor het universum. Zo heeft hij zijn eigen planeet zien uitsterven door honger en overbevolking, omdat er simpelweg teveel levende wezens waren. Marvel kampt al een tijd met problemen als het gaat om hun slechteriken, dat ze niet erg interessant zijn bijvoorbeeld. Al viel dit in wat recentere Marvel-films als Black Panther en Spider-Man: Homecoming mee, want Killmonger en de Vulture waren beide zeer sterke slechteriken. Toch is Thanos van een heel ander niveau. Thanos doet alles om zijn doel te bereiken en dit brengt een hoop risico’s met zich mee voor het Marvel cinematic universum. Dus maak je borst maar nat, want ze nemen een hoop risico’s in deze film.
Als er iets is wat je kan aanmerken op de film is het feit dat het af en toe een warboel is. Ze switchen telkens van locatie in vrij korte tijd, omdat ze een hoop verschillende verhaallijnen hebben lopen met verschillende groepen superhelden. Toch leidt dit wel naar een aantal samenwerkingen tussen superhelden waar elke Marvel-fan alleen maar van had kunnen dromen. Dit zijn lekkere crowd pleasing momentjes. Ze wisselen goed af tussen de spectaculaire actie en rustige momentjes waar personages verder verdiept worden. Al zijn er toch een paar personages die wat achter gehouden worden en weinig te doen krijgen. Dit is jammer, maar ook begrijpelijk in een film waar je ongeveer 30 potentiële hoofdpersonen hebt. Gelukkig krijgt iedereen wel zijn momentje om te schitteren, zeker in de vechtscenes waar ze onderdeel van zijn.
Avengers: Infinity War is tragisch, grappig en spectaculair. “Perfectly Balanced” zoals Thanos zelf zou zeggen. De Russo broertjes hadden een hoop op hun bord liggen en hebben hun uiterste best gedaan om de film voor elke fan en normale bezoeker zo meeslepend mogelijk te maken. Het enige vervelende wat ik nog wil opmerken is het feit dat we een jaar moeten wachten op het vervolg en met een cliffhanger als aan het einde van Infinity War voelt een jaar heel ver weg.
P.S. doe jezelf een plezier en blijf zitten tot na de end-credits, het is het waard.