Een spannend verhaal over Pauline, die zich aansluit bij een extreemrechtse partij waardoor de politiek al snel haar hele leven overneemt. Intrigerend en actueel. Eindelijk een film over een politiek verschijnsel dat geen tijdelijke hype bleek te zijn: Populisme. Chez nous lukt het om op voortreffelijke wijze te voorkomen dat het een zwart-wit verhaal wordt over een lastig thema. Het verhaal, overduidelijk gedeeltelijk gebaseerd op het verhaal van het Front National, draait om de hardwerkende verpleegkundige en alleenstaande moeder Pauline Duhez (Émilie Dequenne) in het tamelijk troosteloze Frans-Vlaanderen. Het zijn tijden van gemeenteraadsverkiezingen en de populistisch-rechtse partij RNP weet veel steun te vergaren in gebieden met veel werkloosheid en ontevredenheid. Paulines huisarts en prominent RNP-politicus Philippe Berthier (André Dussollier) strikt haar om burgemeesterskandidaat te worden voor de RNP en belandt meteen in de politieke frontlinie. Ze kan haar werk niet meer uitvoeren, wordt overschaduwd door de landelijke lijsttrekker en krijgt het aan de stok met familie en vrienden. Als ze dan ook nog eens een relatie voortzet met haar ex-vriendje Stéphane “Stanko” Stankowiak (Guillaume Gouix) die inmiddels neonazi is, komt haar politieke carrière ernstig in gevaar en haar leven dreigt overgenomen te worden door de partij.
De film snijdt actuele onderwerpen goed aan en laat ook duidelijk beweegredenen zien voor de steun voor populistische partijen. Grenzen lijken een belangrijke rol te spelen in Chez nous. Wat is de grens tussen rechts en extreemrechts? Wat is de grens tussen waarheid en leugen? Wat is de grens tussen racisme en humor? Wat is de grens tussen politiek en privé? Deze vragen en veel meer komen in deze spannende film aan bod. De motivatie van Pauline is niet altijd even overtuigend, ze is namelijk enerzijds een brave burger die onder andere haar (allochtone) medemens graag helpt, anderzijds sluit ze zich aan bij een extreem controversiële partij en daarnaast krijgt ze een verhouding met een neonazi. Émilie Dequenne is vooral overtuigend in haar eerste rol, en minder als principiële politica, daarin is actrice Catherine Jacob, die de partijleider van de RNP speelt, wel goed in. Andere personages zijn vooral bedoeld om het verhaal te accommoderen, en de acteurs springen er niet bovenuit, zoals de knorrige ex- communistische vader van Pauline (Patrick Descamps), de links-activistische vriendin van Pauline (Charlotte Talpaert) en de kleinburgerlijk rechtse vriendin (Anne Marivin). De kijker moet de details in de achtergrond niet over het hoofd zien, zoals de nieuwsitems op tv, krantenkoppen en bijzinnetjes, hierin wordt subtiel de context van deze politiek verwarrende tijden neergezet. Chez nous zal zeker in de toekomst gezien worden als een representatieve film voor de wereld in 2017.
