Doctor Strange is terug en speelt zo een grote rol in wat er zoal gaat komen in het vervolg van de Marvel films. Na zijn aandeel in de laatste Spiderman film is hij nu weer aan de beurt in zijn eigen film. Wat deze film voor mij ook bijzonder maakt is de terugkeer van regisseur Sam Raimi (Spiderman 1-3) in het superhelden genre. In een mooie zaal mochten we (voor de verandering) de film in 2D zien met de belofte om niet te veel spoilers te geven.
Doctor Strange komt na een bruiloft bezocht te hebben in contact met een jonge tienermeid welke wordt opgejaagd door een interdimensionaal monster. Wat vreemder is, is dat de meid bekend voorkomt omdat ze in zijn droom voorkomt. Zij wordt opgejaagd door demonische wezens welke haar willen vangen voor haar kracht en vermogen om te kunnen hoppen naar verschillende universums. Doctor Strange besluit uiteraard deze dame te helpen en wend zich tot Wanda welke hem kan helpen in de strijd tegen duistere krachten. Wat volgt is een avontuur welke Doctor Strange brengt langs meerdere universums, meerdere superhelden, maar misschien nog wel het zwaarst hij komt ook zichzelf tegen en wordt geconfronteerd met zijn eigen zwakheden.
Doctor Strange behoort tot een van de machtigste superhelden welke een cruciale rol speelde in de laatste Avenger films. Zijn eerste solo film werd redelijk goed ontvangen ondanks het feit dat hij niet behoort tot de bekendste figuren voor het grote publiek. Met Benedict Cumberbatch in de titelrol heeft deze held wel een plek verdiend tussen de andere Marvel helden en met de intreden van de Multiverse gaat hij een grote rol spelen. De mensen die de What if? Series hebben gevolgd hebben daar al een voorproefje van gezien. De Multiverse of Madness begint echter zonder al teveel introductie en een stukje voorkennis is wel handig om er een beetje in te komen. Benedict Cumberbatch voelt zich duidelijk vertrouwd in de titelrol en de wisselwerking met Benedict Wong werkt weer uitstekend. Ook de toevoeging van Xochitl Gomez als America Chavez, de tienermeid welke haar krachten niet kent, werkt uitstekend. Elizabeth Olson weet na WandaVision weer te overtuigen als Wanda en voegt net als de serie weer veel toe aan het verhaal. Naarmate de film vordert wordt langzaamaan duidelijk waar het verhaal naar toe gaat en het bijzondere is dat ondanks de aanwezigheid van verschillende realiteiten het allemaal best overzichtelijk blijft. Na een rustig begin van de 2de helft schiet de film in een duistere versnelling waarbij de horror achtergrond van regisseur Sam Raimi duidelijk naar voren komt in misschien wel de duisterste Marvel film tot nu toe. Een cameo van zijn goede vriend Bruce Campbell kon natuurlijk niet uitblijven en zorgt dan ook voor de nodige lachers. Al met al is The Multiverse of Madness een geslaagde film waar je wel een beetje in moet komen, maar wel weet te vermaken met humor en spectaculaire gevechten. De film ziet er weer fantastisch uit en net als het vorige deel zal de film in 3D zeker goed werken. In de tweede helft van de film wordt het geheel best duister en dat is ook het sterkste gedeelte van de film wanneer Sam Raimi een beetje terug naar zijn roots mag gaan. De wisselwerking tussen de cast is weer sterk en het thema over de valkuilen van macht komen sterk naar voren. Grootste minpunt van deze film is dat het begin nogal warrig is en voorkennis best cruciaal is om een beetje in het verhaal te komen.
