Heb je wel eens dat je een film hebt gezien en denkt wauw waar heb ik in hemelsnaam naar gekeken? Nou dat had ik destijds met Donnie Darko toen ik hem voor het eerst zag. Begrijp mij goed ik vond hem zeker niet slecht, nee ik vond hem fantastisch!! Ik heb deze film ondertussen vaker gezien en blijf hem ijzersterk vinden en het was dan ook zeker geen straf om hem voor #myownimaginefestival weer op te zetten.
Het is oktober 1988 en de presidentsverkiezingen zijn in volle gang in Amerika. Donnie Darko is een jonge tiener welke worstelt met zijn gedachtes en loopt daarvoor ook in therapie. Wanneer er tijdens een van zijn slaapwandelsessies een vliegtuigmotor door het dak van zijn huis in zijn kamer valt blijft hij dus wonderwel ongedeerd. Helaas wordt hij hierna geteisterd met een nieuwe denkbeeldige vriend genaamd Frank, een duivels uitziend konijn.
Het is altijd leuk om een film na jaren weer terug te zien en je te verbazen over de bekende gezichten welke destijds nog helemaal niet bekend waren. Zo viel het mij nu op dat een jonge Seth Rogen een rol speelde in deze film. Ook was het mooi om de te jong overleden Patrick Swayze in een van zijn beste en twisted bijrollen terug te zien. De film draait om Donnie Darko welke fantastisch wordt neergezet door Jake Gyllenhaal. Het wereldvreemde komt charmant en realistisch over. Hierdoor heb je als kijker meteen een held om met mee te leven. Zoals gezegd in de film “Donnie Darko sounds like a superhero name” waarop de hoofdpersoon antwoord “Who says I’m not?” Na het zien van de film is het zeker discutabel of onze hoofdpersoon stiekem niet een superheld is. Donnie Darko voelt ontzettend vreemd aan, mede ingegeven door de soms hallucinerende vormgeving welke de hele film werkt. De toevoeging van het duivelse konijn genaamd Frank die het einde van de wereld aankondigt geeft het geheel iets heel duisters. Online las ik veel over hoe mensen denken over de film en welke symboliek men overal in zoekt en vind en hoe het tijdreis thema in deze film verwerkt is. Ik houd mij vooral bij mijn eigen gevoel na het zien van deze film. Donnie Darko werkte bij mij bijna hypnotiserend door het bijzondere verhaal en de treffende vertolkingen welke de tijdsgeest waarin het verhaal zich afspeelt goed wist te vangen. Het einde is er een welke ik nooit zal vergeten omdat dit uiteindelijk alles weer overhoop gooit waar je zojuist naar gekeken hebt. Jake Gyllenhaal speelt hier op jonge leeftijd een van zijn beste rollen ooit en dat zegt wel wat gezien zijn indrukwekkende C.V.. Regisseur Richard Kelly heeft echter na Donnie Darko niets noemenswaardig meer gemaakt en lijkt wat dat betreft een one hit wonder, maar wat een hit was het!!! Niet voor niets won deze film dat jaar de Silverscreamaward. Volgende op mij lijst is er weer een voor het hele gezin namelijk een van de mooiste animatiefilms ever!!!!!!