Vroeger was ik helemaal verslaafd aan de Animé serie Dragon Ball Z, waarbij ik vooral de Engels gedubte versie zag. Tegenwoordig vind mijn vriendin mij vooral een kneus dat ik nog steeds fan ben van deze serie, maar dat maakt mij niets uit. Toen bekend werd dat er een Dragon Ball film in de Nederlandse bioscopen zou gaan draaien dacht ik eerst dat dit een eenmalige vertoning zou worden, maar wat bleek het werd een echte bioscoop release waardoor ik nog meer benieuwd werd. Afgelopen week heb ik dan ook voor het eerst in jaren weer van Dragon Ball mogen genieten en dat nog wel in het Japans en niet de Engelstalige versie.
Normaal begin ik met een standaard samenvatting, maar in het geval van deze film doe ik het iets anders. Fans van het eerste uur hoef ik niets te vertellen over de geschiedenis van de Sayans, de legende van de Dragon Balls, de rivaliteit tussen Vegeta en Goku en een van hun grootste en terugkerende vijand Frieza. Wat de film heel goed doet is starten met een stukje geschiedenis. iets wat voor leken zorgt dat ze meteen wat geschiedenis meekrijgen en wat begrip gaan krijgen voor wat er komen gaat. Voor de fans is het vooral vet om een stukje geschiedenis mee te krijgen waar in de serie zo vaak naar gehint is. Daarbij is ook de rol van Frieza in verwerkt en zie je een jongen Vegeta en een jonge Raditz (jaja de broer van Goku) Naar wat blijkt waren zij niet de enige Sayans welke de vernietiging van hun planeet hebben overleefd. Broly, een laaggeborene, bleek een hoog potentie te hebben, zo hoog dat hij werd verbannen naar een planeet waar hij jarenlang met zijn vader heeft gewoond. Wanneer hij per toeval bij Frieza terecht komt ziet deze de mogelijkheid om de Sayans tegen elkaar uit te spelen om te zien wat er gebeurd. Broly is namelijk opgegroeid met haat gevoelens voor de koninklijke familie van Vegeta en een confrontatie op aarde is dus onvermijdelijk. Vanaf het moment dat dit gebeurd schiet de film in een stroomversnelling en krijgen kijkers een strijd te zien zoals zelden vertoond is in de Dragon Ball series. De animatie is van een zeer hoog niveau waardoor je als kijker helemaal mee wordt genomen in de strijd die los barst. De reden dat dit werkt en je als kijker niet volledig afgeeft op Broly is omdat de makers van hem een tragisch figuur hebben gemaakt waar je stiekem wel mee te doen hebt. Voor de leken wordt het karakter van Broly en Frieza duidelijker dan die van hoofdrolspelers Goku en Vegeta welke in de series natuurlijk veel breder belicht zijn. Gelukkig stoort dat niet omdat hun verstandhouding in korte tijd wel duidelijk wordt. Voor de fans is het mooi om nu ghewoon een duidelijk beeld voorgeschoteld te krijgen over de geschiedenis van de Sayans en de rol van Frieza hierin. Ook wordt de herkomst van de scouters duidelijk en worden we verblijd met een paar ‘cameo’ appearances van bekende figuren hoewel het jammer blijft dat bijvoorbeeld een Gohan, de zoon van Goku, helemaal buiten beeld blijft.
Wat betreft het gevoel wat de film uitdraagt voelt het aan als een volwaardige (Dragon Ball) film waarbij er aandacht is voor karakter ontwikkeling, het verhaal goed opgebouwd wordt en men een finale krijgt welke bevredigend is. De makers zijn ook de gezonde dosis humor niet vergeten welke altijd terugkomt en hier er ook voor zorgt dat de kijker even bij kan komen van al het geweld. De finale laat uiteraard genoeg ruimte voor een vervolg welke na mijn mening zeker gerechtvaardigd is en welke na dit ijzersterke deel mogelijk net zoveel aandacht gaat krijgen. Het was wel even wennen om de film in het Japans te kijken omdat een aantal stemmen wezenlijk anders zijn dan in de Engelstalige versie maar dit stoorde mij eigenlijk niet. Dragon Ball Super: Broly brengt de serie weer volledig op de kaart en ik ben zeer benieuwd of andere fans net zo enthousiast zullen zijn als ik en of er dankzij deze film er een sloot nieuwe fans bij komt