Daar zijn we dan aanbeland bij het derde deel welke het mysterie rondom Sarah Fier moet gaan oplossen en mogelijk verlossing biedt voor de tieners anno 1994.
*Spoiler alert niet verder lezen wanneer je de eerste 2 delen nog niet hebt gezien*
Aan het einde van deel twee komt Deena erachter waar de losse hand is van Sarah Fier. Ze hoopte door het skelet van Sarah Fier compleet te maken dat ze de vloek van de heks zou doorbreken. Helaas wordt ze juist hierdoor teruggeslingerd naar het verleden om te ervaren wat er nu precies gebeurde in 1666 het jaar waarin Sarah werd veroordeeld en terecht moest staan als heks. Sarah is samen met haar vader en broertje lid van een nieuw gevestigde gemeenschap in het gebied waar jaren later Sunnyvil en Shadyside zou ontstaan. Sarah is anders dan de meeste andere tieners daar. Zij staat open voor de natuur, en wordt daarom nog wel eens vreemd aangekeken. Daarnaast onderhoud ze ook nog eens een innige vriendschap met Hannah, iets wat Hanna der ouders niet zien zitten. Wanneer het dorp geteisterd wordt door onheil en de lokale priester doordraait en daarbij een groep kinderen afslacht wordt er gesproken over hekserij en al snel valt Sarah Fier der naam.
Het derde deel speelt zich grotendeels af in 1666 om de laatste puzzelstukjes rondom de vloek van Sarah Fier te ontrafelen. Het is leuk om te zien dat de makers ook weer voor dit deel een andere setting en sfeer hebben gekozen met meer folk horror á la The VVitch en Midsommar. Dat houdt in dat de spanning stukje bij beetje wordt opgevoerd met hier en daar toch wat gruwelijke momenten. Maar het belangrijkste het wordt stukje bij beetje duidelijk hoe de vork daadwerkelijk in de steel zit. Zodra dit duidelijk is geworden keren we weer terug naar 1994 voor de allesbeslissende finale, een finale welke niet teleurstelt naar mijn mening. Wat de makers leuk hebben gedaan is dat alle hoofdrolspelers uit 1994 en 1978 in een andere rol weer te zien zijn in 1666 en dit zorgt voor een feest van herkenning. Daarbij lijkt de volledige cast zich goed thuis te voelen in de verschillende rollen en weten ze stuk voor stuk te overtuigen. Kianna Madeira heeft net als in het eerste deel weer de hoofdrol en overtuigd nog altijd als leading lady welke zeker niet als een screamqueen gezien kan worden. Deze bad ass overtuigd als strijder, maar weet ook te overtuigen als verliefde tiener welke alles over heeft voor de mensen van wie ze houdt. Het derde deel weet de vorige 2 delen goed te verbinden om vervolgens te werken naar een spannende climax. Waar deze wel spannend is, is deze gezien al het voorafgaande niet zo bloederig, maar een echt groot minpunt is dat niet. Het sterke is namelijk dat het verhaal naar een sterke twist werkt en de spanning alleen maar verder opbouwt.
Het leuke aan deze trilogie is dat elk deel uit een ander vaatje tapt. Hierdoor hoefde de maker zich minder te focussen op het overtreffen van het vorige deel maar meer over het goed overbrengen van het verhaal en de sfeer bij elke film. Dit is namelijk altijd een van de redenen dat vervolgen van slashers vaak met elk deel wat minder worden. Leigh Janiak heeft als mede schrijver en regisseur van alle drie de delen een aardig visite kaartje afgegeven waarbij ze duidelijk goed met een jonge cast kan werken, maar ook genoeg aandacht heeft voor het verhaal naast alle horrorelementen welke goed moeten overkomen. Fearstreet mag zijn oorsprong dan hebben uit tienerthrillers, maar de films zijn zeker niet kinderachtig te noemen ondanks de jonge cast. Alle drie de delen zijn zeker aan te raden maar het werkt het beste als je ze alle drie achter elkaar kijkt (hoeft niet te bingen maar mag wel) want dat verhoogt alleen maar het effect.
Trailer
