De vriendelijke, maar vergeetachtige blauwe vis Dory duikt opnieuw in het diepe met haar vrienden Nemo en Marlin, tijdens een zoektocht naar haar vergeten verleden. Wat kan Dory zich nog herinneren? Wie zijn haar ouders? En waar leerde ze met walvissen praten?
Allereerst een paar stem acteurs, want ik vond dat Ed O’Niell een prima vertolking deed als de octopus Hank. Wat mij hieraan een opviel was dat die vaak undercover was en leverde ook best wel wat komische momenten op waarbij ik en anderen met mij niet meer bij kwamen van het lachen. Door de hoofdpersonage Dory kreeg ik soms wel een traantje, want op sommige momenten was deze film best emotioneel. Dat kwam vooral door het gevoel van gemis en denken aan wat je kwijt bent ook al weet je, zoals in het geval van Dory, niet precies wat en wie je mist. Samen met Marlin en Nemo gaan zij op zoek naar haar ouders, waarbij het drietal de nodige avonturen beleven onderweg. Zo komen ze 3 maffe zeehonden (stemmen van Idris Elba, Dominic West, Torbin Xan Bullock) tegen en de meeuwen (mine, mine, mine) mogen natuurlijk niet ontbreken. Ook andere (nieuwe) personages zijn wel grappig zoals Bailey (Ty Burrell), een super slimme dolfijn, en Destiny (Kaitlin Olson), een niet goed zwemmende walvishaai. Het jammere is wel dat veel van de oude personages uit Finding Nemo niet terug te zien zijn, alleen Marlin en Nemo zelf zie je terug en de bekende meeuwen. Zelf had ik niet verwacht dat Idris Elba hier een vriendelijke vertolking in had. Ik had hem meer als een slechterik gezien vanwege zijn vorige personage (Shere Khan, Jungle Book), maar in Finding Dory laat hij zich van zijn vriendelijke maffe kant horen. Ellen Degeneres is natuurlijk weer herkenbaar als de vergeetachtige Dory en ook als hoofdfiguur blijf je van dit maffe karakter genieten. Een van de valkuilen voor Disney/Pixar, welke na Cars 2 en Monsters University duidelijk twee mindere vervolg films hadden afgeleverd, was om nu wel te slagen met een vervolg. Dory bleek hierin goed genoeg te zijn voor de hoofdrol en Pixar laat niet de gehele film draaien om de gimmick van het vergeetachtige karakter.
Ik vond het een emotioneel en sterk verhaal wat me vaak een traantje gaf en soms een lach en dat heeft Disney/Pixar goed weten neer te zetten met dit verhaal. Deze film is geschikt voor alle leeftijden en is ook echt voor zowel jong als oud leuk.
