Robert Rodriguez is een bezig baasje. Naast dat hij schrijft, regisseert, editeerd, muziek schrijft etc etc heeft hij nu zijn eigen El Rey Network productie maatschappij opgericht en een van zijn eerste producties is een serie bewerking van zijn klassieker From Dusk till Dawn. Heilig schennis van zijn eigen werk of een nieuwe kijk op het verhaal van deze fantastische film (nee hoor ben niet bevooroordeeld)
From Dusk till Dawn verteld uiteraard het verhaal van de beruchte Gecko broers( nu gespeeld door DJ Cotrona en Zane Holtz) welke na een bank overval proberen over de grens te komen. Ze komen in aanraking met het gezin Fuller waarvan de vader Jacob (Robert Patrick)nog rouwt om het verlies van zijn vrouw en zijn tiener kinderen op tocht meeneemt in een camper. De basis is gelijk gebleven echter vanaf de eerste confrontatie bij Benny’s world of liquor merk je als kijker direct dat Robert niet een op een het verhaal gaat kopiëren. Richie( in het origineel de beste rol van Tarantino ooit) ziet namelijk dingen en niet zoals in de film omdat hij niet helemaal 100% is. Carlos (Cheech Marin in het origineel nu gespeeld door Wilder Valderrama) blijkt in deze serie namelijk niet menselijk te zijn en heeft met een bepaald doel de broers op het oog. De broers worden tevens achterna gezeten door een Ranger Freddie Gonzales(Jessie Garcia) welke alles op alles zet om de hun te pakken te krijgen daar Richie zijn mentor (Don Johnson)heeft vermoord. Ook het gezin van Jakob (in het origineel Harvey Keitel) blijkt anders in elkaar te zitten als bij de film. Robert Rodriguez heeft zo zijn eigen versie gemaakt maar met heel veel raakvlakken met het origineel welke door Tarantino geschreven was. En laat hier nou net het manco inzitten want door die herkenning punten ga je teveel vergelijken met de film en deze vergelijking kan de serie niet aan. From Dusk till Dawn werkte vooral ook goed door het moordende tempo van de film iets wat in de serie volledig ontbreekt door de vele zijwegen die ingeslagen worden. Robert Rodriguez had zichzelf het een stuk makkelijker kunnen maken door een nieuw verhaal te verzinnen met nieuwe karakters want buiten het verhaal ga je elke rol ook afzetten tegen de originele vertolker. En hoewel de meeste redelijk tot goed acteren zijn de vertolkingen uit het origineel op elk gebied sterker. Het meest schrijnende voorbeeld is bij de ingang van de Titty Twister waar Cheech Marin in het origineel een iconisch speech gaf om de truckers en motorrijders naar binnen te lokken. De acteur die nu voor de ingang stond was pijnlijk niet leuk. Waar Rodriguez op het einde wel weer mee scoort is een gezonde dosis gore, maar ook hier zitten weer een paar lelijke shots in verwerkt die pijnlijk duidelijk maken dat dit een mindere versie is. Robert Rodriguez kan zich in het vervolg beter richten op originele en vlottere films want daar ligt toch veel meer zijn kracht.