Alex (JoesJoes) Heeft voor ons een paar films bezocht tijdens het Movies That Matter Festival dit jaar en uiteraard heeft hij daar ook over geschreven. Hieronder zijn stuk over Half-Life in Fukushima een film die direct zijn interesse wekte, maar was dit ook terecht?
Deze documentaire gaat over twee oude mannen die vrijwillig achter gebleven zijn in het gebied vlakbij de kerncentrale in Fukushima (Kernrampgebied na tsunami (11 maart 2011)). Ze leven daar samen met wat katten, een struisvogel (geen geintje) en een flinke dosis radioactiviteit.
Wat mij gelijk opviel bij deze documentaire is dat er geen duidelijke lijn is aangebracht. Volgens mij moet je eerst even uitleggen hoe het er vroeger voor de ramp was en tijdens de ramp en hoe het nu verder moet. Maar nee het ging alleen over oude mannetjes met de hang naar vroeger die door lege straten lopen met straatgeluiden eronder dat moet suggereren hoe het er vroeger klonk. Een bezoekje aan de groen over behaarde golfbaan en de plaatselijke karaoke bar waren de veranderingen van de scenery. Als bioloog ben ik ook erg geïnteresseerd in jaarringen van bomen omdat deze een verhaal vertellen hoe het met het leven gaat na deze ramp. Maar het bleef bij een paar klappen op de schors en beetje intellectueel naar de boom kijken. Al met al heeft deze hele documentaire geen diepgang en visie.
Trailer
