Humanist Vampire Too Sensitive to Kill heb ik afgelopen jaar al mogen zien tijdens het Imagine Fantastische Film Festival waar de film vertoond werd onder de titel Humanist Vampire seeking consenting suicidal person. Een nogal lange titel welke inmiddels wat is aangepast. Dat de film een kans krijgt in de bioscoop vind ik niet heel vreemd gezien de film bij Imagine 2de is geworden bij de publieks competitie en op andere festivals al meerdere malen in de prijzen is gevallen.
Sasha is de jongste telg uit een vampieren gezin en ze heeft een klein probleem wat al speelt vanuit haar kindervampier tijd. Zij drinkt wel bloed om te overleven echter niet rechtstreeks uit de menselijke tap om het maar zo te zeggen. Zij voelt zich zeer bezwaard om een mensenleven te nemen, want wat hebben zij verkeerd gedaan? Dit is zeer tegen het zere been van een groot deel van haar familie welke er zeer duidelijk geen probleem mee heeft om zich met enige regelmaat te goed te doen aan vers mensenbloed. Als uiteindelijk haar vader ook het probleem inziet moet er wat gebeuren. Sasha besluit het zelf ook over een andere boeg te gooien en gaat op zoek naar iemand met zelfmoord neigingen waardoor het minder zwaar wordt om een mensen leven te nemen om jezelf te voeden, toch?
Vampieren komen bijna net zo lang in films voor als dat films bestaan en toch weten creatieve filmmakers er elke keer toch weer een draai aan te geven waardoor filmliefhebbers verrast kunnen worden door deze mythische wezens. Zo ook met deze Humanist Vampire film waarbij we dankzij de vreemde openings scene direct komen bij het probleem wat hoofdpersoon Sasha dwarszit. Zij raakt betrokken bij haar ‘voedsel’ waardoor zij niet net als de andere leden van de familie over wil gaan op jagen. Het valt schrijfster en Regisseur Ariane Louis-Seize te prijzen dat ze hiervan geen klucht heeft gemaakt. Ze heeft er voor gekozen om er een coming of age verhaal van te maken zonder in tienerdrama clichés te verzanden en er een gezonde dosis van zwartgalige humor aan toe te voegen. Het helpt daarbij dat je als kijker direct met hoofdrolspeelster Sara Montpetit mee leeft en dat de chemie die ze deelt met Felix-Antoine Bénard, Paul met de zelfmoordwens, heel natuurlijk overkomt. Daarnaast gaat de maakster gelukkig niet al teveel zijwegen bewandelen waardoor deze film met zijn 90 minuten ook nog eens lekker wegkijkt en nergens gaat vervelen. Dit is ook te danken aan de meerdere vermakelijke bijrollen binnen het vampierengezin. Humanist Vampire verveelt geen moment en ik kan zeggen dat ook bij een 2de keer de film van begin tot eind vermaakt
