De film speelt zich af in een afgelegen huis aan de rand van het bos, in Oostenrijk. Daar wachten de tienjarige tweeling Lukas (Lukas Swarz) en Elias (Elias Swarz) op de terugkeer van hun moeder (Susanne Wuest), die plastische chirurgie ondergaan heeft. Maar wanneer ze terug is herkennen de jongens haar niet meer terug. Niet alleen haar uiterlijk is anders, ze doet nu ook heel afstandelijk, is ze streng en doet ze er alles aan om de kinderen van de buitenwereld te isoleren. De jongens beginnen te geloven dat deze vrouw hun moeder helemaal niet is en besluiten de regie in eigen handen te nemen om erachter te komen wie deze vrouw is en wat ze met hun moeder gedaan heeft. Hierbij laten ze geen middel onbenut…
Een bijzondere film, die laat zien hoever jonge kinderen kunnen gaan wanneer zij overtuigd zijn dat er iets niet klopt. En doordat zij geïsoleerd zijn van de buitenwereld kunnen ze zover gaan als ze zelf willen. Deze film gaat vooral over het feit dat mensen vaak “maskers” dragen om te verhullen hoe ze zich voelen en wie ze echt zijn, dit gaat vooral op voor de moeder. Wat ook heel bijzonder is, is dat de acteurs in deze film geen script kregen en dat zorgde voor heel natuurlijke reactie op elkaar en de situatie. Hierdoor wisten de jongens ook niet hoe het verhaal verder zou gaan en waren erg benieuwd hoe het zou aflopen. De jongens woonde een week voor de opnames al in het huis, zodat ze zich thuis zouden voelen. De film is dan ook chronologisch opgenomen van dag één naar dag twee enz.. Lukas & Elias Schwarz hadden totaal geen acteer ervaring en je ziet ze echt groeien in hun rol. Ik vond het een interessante film, vooral omdat je je steeds meer gaat afvragen wat er mis is met de moeder en omdat je geen reverentie hebt hoe de moeder voor de operatie was begin je te geloven dat de jongens gelijk hebben. Ik vind het een aanrader.
Draait vanaf donderdag 26 februari in filmhuizen te Amsterdam, Den Haag, Nijmegen, Eindhoven en Utrecht