14(!!!!!) jaar heeft het geduurd voordat Pixar met een vervolg kwam voor een van hun meest succesvolle en gelauwerde films. Al jaren riepen fans hierom en ook ik kon niet wachten om een vervolg te zien van een van mijn favoriete Pixar films. De afgelopen jaren heeft Pixar op de Toy Story films na nou niet bepaald hoogstaande vervolg films afgeleverd waardoor het vertrouwen in een sterk vervolg ietwat afnam. Aan de andere kant met Brad Bird weer op de regiestoel en de hoge kwaliteit van superhelden films tegenwoordig zullen ze bij Pixar ervan bewust zijn om met iets fantastisch op de proppen te komen om, toch?
Nadat het gezin Parr de avonturen uit het eerste deel heeft overleefd dient zich direct een nieuwe vijand aan. Ondanks ze Syndrone verslagen hebben blijkt het krediet 0 en zijn de supers nog altijd verboden. Maar het gezin en superhelden an sich hebben nog altijd fans. Winston Deavor, een rijke media magnaat, heeft een plan om de supers weer in een goed daglicht te krijgen. Niet Mr Incredible maar Elastic Girl moet het imago gaan opvijzelen. Dit brengt echter ook de nodige complicaties met zich mee, aangezien Bob nu voor het gezin moet zorgen en te maken krijgt met huiswerk, tienerproblemen en een baby die voor hele nieuwe uitdagingen zorgt. Ondertussen moet Helen als Elastic Girl de identiteit van een nieuwe superschurk zien te achterhalen met alle risico’s van dien.
Voor iedereen die weet hoe het eerste deel eindigde, daar begint het tweede deel direct mee. Je zit direct weer in de rollercoaster wereld van The Incredibles en dan laten de makers het gas los en kiezen zij voor het verhaal. Het verhaal over acceptatie, over familie en emancipatie verweven in dit superhelden epos waarbij we meer nog dan in deel 1 getuige zijn verschillende superhelden. Het gezin Parr lijkt wel wat ouder, met name Dash en Bob lijken toch wat jaartjes erbij gekregen te hebben terwijl Helen en Violet goed zijn gekopieerd en net zo oud als in deel 1 overkomen. Wat stemwerk is alleen Dash opnieuw gecast (in de engelstalige versie) en ook Samuel L Jackson is weer van de partij als Frozone. De focus ligt bij deze meer op het gezin en de veranderingen daarin. Violet schiet daarbij vol in pubermodus en baby Jack jack blijkt superkrachten te hebben. Daarnaast moet Bob wennen aan de nieuwe situatie waarin hij thuisblijft en voor de kinderen moet zorgen in tegenstelling tot Helen welke nu de held mag uithangen terwijl ze de kinderen mist. De kinderen hebben een andere rol dan voorheen waarbij hun ontwikkeling meer centraal komt te staan. Hierbij steelt Jack Jack menige scene wanneer duidelijk wordt dat hij ook superkrachten heeft (zoals we aan het einde van deel 1 hebben kunnen zien). Het mooiste aan het gezin gegeven is dat het niet uitmaakt hoe Incredible je bent, ouderschap is zwaar en dat toont de film op humoristische maar ook realistische wijze. Waar Brad Bird met het eerste deel al liet zien zijn tijd vooruit te zijn (be honest het thema van verantwoordelijk houden van superhelden voor colleteral damage begon niet in Captain America: Civil War) Ook nu weet Brad Bird weer wat actuele thema’s te verwerken welke vooral het oudere publiek meer zal behagen en de film niet doorsnee maakt. Naast al die verschillende thema’s blijft Incredibles een superhelden film en na de introductie van de slechterik Screenslaver trappen de makers het gas weer vol in en vliegen de 2 uur zo voorbij. Ja, Incredibles 2 blijft een vervolg en dat betekend dat het nieuwe eraf is. Brad Bird en de stemmencast weten er echter voor te zorgen dat dit vervolg alles behalve een slap aftreksel van het eerste deel is geworden. Daarmee is de negatieve vervolg reeks van Pixar ten einde en hebben ze sinds Toy Story eindelijk weer eens een waardige vervolg film kunnen afleveren. Incredibles 2 biedt humor, avontuur, spanning en op en top familievermaak voor jong en oud een aanrader voor het hele gezin en voor iedereen die weer een geslaagde superheldenfilm wilt zien.