It Stains The Sands Red was de grote onbekende titel voor mij voor Mr Horror’s Halloween Horror Show. Maar eerlijk is eerlijk een beetje een horror marathon kan tegenwoordig niet meer zonder een zombietitel. En de eerste beelden beloofden iets anders dan wat we normaal gewend zijn van zombiefilms.
Molly is samen met haar vriend Nick op de vlucht voor de zombie uitbraak, wanneer zij met pech strandde in de woestijn. Het lot is hun niet goed gezind wanneer Nick door een eenzame zombie te grazen wordt genomen en Molly te voet verder moet. Alleen door de woestijn blijkt de zombie niet genoeg te hebben gehad aan Nick en achtervolgd Molly hardnekkig door de woestijn. Molly moet alleen zien te overleven en wordt daarbij ook nog geconfonteerd met haar eigen gedachtes en haar duistere verleden.
It Stains The Sands Red is een lowbudget zombiefilm, maar dit heeft de makers er duidelijk toe bewogen om wat meer emotionele diepgang in het verhaal te steken en de nodige humor. Humor ja want Brittany Allen weet als Molly zeer creatieve beledigingen richting de zombie te gooien. Ook zijn de verschillende situaties vaak best komische te noemen hoewel veel van de humor wel in de categorie zwarte humor vallen. Haar wisselwerking met Juan Riedinger die de vasthoudende zombie speelt is uitstekend. Juan Riedinger weet het voor elkaar te krijgen dat je als kijker toch een soort van gaat meeleven met deze ondode. Het drama zal niet iedere horrorfan aanspreken, hoewel Brittany hier uitstekend mee wegkomt komt dit niet geheel goed uit de verf in het verhaal en lijken sommige wendingen echt uit de lucht vallen. Gelukkig is de ontwikkeling tijdens de lange achtervolging wel goed uitgewerkt en geeft de film verrassend genoeg een hart en iets warms. Iets wat je niet zou verwachten bij een zombiefilm. Ondanks een kleine cast en klein budget zit er toch nog best wat gore in de film waarbij de makers een scene hebben weten te verwerken welke echt als ranzig omschreven kan worden (en toch ook weer als grappig) oftewel je moet het zien om te begrijpen. Het camerawerk valt ook te prijzen want de Amerikaanse Dessert is bijna een karakter op zichzelf. Waarbij de woestijn de ene keer mooi en rustig is maar ook meedogenloos kan zijn. Regisseur Colin Minihan lijkt zich met zijn projecten vooral toe te leggen op het horrorgenre (o.a. Grave Encounters) maar weet mede dankzij Brittany Allen nu iets meer te brengen. Komend jaar komt hun derde samenwerking uit (Ook samen Extraterrestrial gemaakt) en benieuwd of ze samen de stijgende lijn voort kunnen zetten. It Stains the Sands Red zal niet iedereen aanspreken maar biedt door de wisselwerking tussen Molly en de zombie genoeg vermaak en spanning om de 1,5 uur goed door te komen.