2 jaar geleden werd ik zeer positief verrast door de documentaire De Kinderen van Juf Kiet. De makers Peter Lataster en zijn vrouw Petra Lataster-Czisch lieten in deze documentaire al zien dat interviews en meningen niet altijd nodig zijn bij documentaires en dat beelden soms meer zeggen dan duizend woorden. Waar in De Kinderen van Juf Kiet al duidelijk werd dat vriendschap iets heel belangrijks was in het leven van immigranten kinderen kozen ze bij deze opvolger om dit aspect extra te belichten.
Branche is nog maar pas in Nederland. Als hij de eerste dag naar zijn nieuwe school moet, wil hij zijn bed niet uitkomen. Hij vindt het eng om naar school te gaan, want hij kent niemand in zijn klas en hij is de enige die Macedonisch spreekt. We leven mee met Branche die vertwijfeld pogingen doet om een vriend te vinden tussen de kinderen die we kennen uit De kinderen van juf Kiet. Langzaam sluit Branche vriendschap met de Syrische Ayham: door met een paar woorden Nederlands toch samen huizen van blokken te bouwen. Ondanks alle taalbarrières groeit er een vriendschap tussen de jongens. Tot Ayham op een dag niet meer op school verschijnt.
Door de opzet wordt je als kijker deelgenoot van de ontwikkeling van Branche tijdens zijn tijd bij Juf Kiet. Hierbij zie je dat kinderen in zoveel hetzelfde zijn ondanks hun verschillende afkomst. De drang om gekend te worden en vriendschap te sluiten is vanaf moment één zichtbaar en herkenbaar. De opzet zonder interviews en meningen werkt wederom uitstekend en de makers weten wederom de kleinste gebaren en emoties bij onze hoofdpersoon vast te leggen en de ontwikkeling van de interactie met andere kinderen is mooi om te zien. Het enige jammere is dat het einde ietwat afgeraffeld overkomt ondanks dat het verhaal van Branch wel wordt afgesloten mis je stukken welke leidde naar zijn overgang naar een andere school. Dit maakt dat Jij bent mijn Vriend net niet op hetzelfde niveau als zijn voorganger komt, maar aan de andere kant is dat ook geen schande. Jij bent mijn vriend is een aanrader voor wie een mooie documentaire kan waarderen en voor iedereen die benieuwd is hoe het verder gaat met de kinderen van Juf Kiet aangezien je meerdere bekende gezichten terug ziet.