Ik ben een levenslange fan van batman. Ik zong altijd mee met de liedjes op tv (nanananaaa BAAATMANNNNNN) en heb vrijwel alle games ervan gespeeld. Vaak gaat het fan zijn van een held ook gepaard met de schurk. In dit geval houd je meestal ook wel van the Joker als je Batman geweldig vindt. Hij is namelijk de ultieme schurk naast Bane en the Riddler. Men vindt the Joker niet altijd de beste schurk omdat hij niet bepaalde krachten heeft (zoals Bane), maar je kunt je hier vreselijk in vergissen. De mentale status van deze “villain” is toch wel iets om bang voor te zijn.
Met deze gedachte ging ik naar de première. The Joker vertelt het verhaal van Arthur Fleck (a.k.a the Joker, gespeeld door Joaquin Phoenix) die samen met zijn moeder woont in Gotham. Zijn werk als clown en ambities om stand up komedie te worden komt van wat hij van zijn moeder heeft
meegekregen: “ik ben er om vreugde en geluk over de wereld te verspreiden”. Dit komt door zijn aandoening: schade aan zijn brein zorgen ervoor dat hij spontaan een lachkick heeft en maar niet kan ophouden. Met zijn mentaal labiele status in een stad als Gotham brengt dit heel veel chaos met zich mee. Hiernaast ontdekt hij een geheim van zijn moeder dat hem volledig van zijn stuk brengt. Maar wat dit is…?
Het eerste wat de filmfanaat doet, is het acteerwerk van Phoenix vergelijken met Heath Ledger, die the Joker speelde in de Batmanfilm The Dark Knight. Hij wordt gezien als de persoon die het beste the Joker heeft gepersonaliseerd en niet meer te overtreffen is. Ik moet zeggen dat ik Phoenix wel op hetzelfde niveau zie als Heath Ledger. Hij neemt je letterlijk mee in het personage dat Arthur heet. Niet alleen fysiek (hij is enorm afgevallen voor deze rol) maar ook zijn mentale gesteldheid laten zien
hoe erg je kan meevoelen met hem. Na een bepaalde tijd begrijp je zelfs waarom hij the Joker wordt en voel je je meegesleurd in het leven van Arthur. Op sommige punten overtreft Phoenix Ledger, omdat het emotionele deel van the Joker niet terugkomt in The Dark Knight.
Verwacht ook niet teveel actie of een ‘standaard’ superhelden/schurkenfilm. Verwacht veel empathie en gevoel dat van het doek afspringt door spectaculair acteer en filmwerk. Regisseur Todd Philips geeft ook aan dat deze film zo geregisseerd is om te laten zien hoe the Joker als karakter is
ontstaan. Chapeau DC!!!! Na vele Marvel films van afgelopen jaar waarbij het verhaallijn flinterdun was, is er een film die beladen is met emotie en veel inhoud en zorgt er voor dat een niet Batman fan gaat begrijpen waarom the Joker een geduchte tegenstander is van Bruce Wayne, aka the Batman. Joaquin Phoenix lijkt perfect uitgekozen te zijn voor het karakter van the Joker en schittert op het witte doek met zijn kwaliteiten. Ik verwacht zeker een vervolg!