Tijdens, wat lijkt op, een standaard inbraak klusje in het verlaten huis van Arlo, de vader van Raylan, wordt er een aparte vondst gedaan. Deze vondst heropend een 30 jaar oude zaak waar Raylan induikt, maar hem tegelijk dwingt ook weer contact op te nemen met zijn vader. Het blijkt dat een lijk van 30 jaar terug niet de persoon blijkt te zijn waarvan iedereen dacht dat hij het was. Hierdoor wordt echter ook het hoofd van de Dixie Mafia uit Detroit zenuwachtig, want deze persoon, wanneer nog in leven, zou wel eens tegen hem kunnen getuigen. Dit zorgt ervoor dat oude bekende Wynn Duffy (Jere Burns) weer ten tonele verschijnt. Wanneer Boyd echter lucht krijgt van de zaak probeert deze hier ook een slaatje uit te slaan, aangezien hij te lijden heeft gehad van een priester, welke ervoor zorgde dat een groot deel van de County afkickte, wat hem inkomsten scheelde.
Dit seizoen is qua verhaal een lekker vol seizoen, waarin hoofdpersoon Raylan (Timothy Olifant) weer lekker overal tussen in valt. De situatie rondom Boyd wordt ook steeds verder uitgewerkt, maar wat dit seizoen ook leuk is dat de twee collega’s Tim (Jacob Pitts) en Rachel (Erica Tazel) ook meer in beeld komen. Ook in dit seizoen zitten er een paar leuke twists in het verhaal en zitten er, naast het hoofdverhaal, een paar leuke zijwegen in voor zowel hoofdpersoon Raylan als zijn eeuwige vijand/vriend Boyd. De dialogen zijn weer top, waarbij iedereen elkaar weer lekker aan het uitdagen is. De serie ontwikkeld zich goed en het wordt elk seizoen iets grimmiger, waarbij bijrollen stukje bij beetje verder uitgediept worden. Ook de humor verveelt niet en de spanning wordt weer goed opgebouwd naar een mooie finale, welke uiteraard de richting voor een 5de seizoen alvast aangeeft, met name als het op Boyd aankomt.