Hoewel “Kong: Skull Island” het avonturen genre helaas niet opnieuw heeft uitgevonden blijft het vermakelijk om de grote gorilla op het witte doek te zien. Zo ook in de nieuwste King Kong film van Jordan-Vogt Roberts. Toen in 2005 de film King Kong verscheen was dit een visueel spektakel dat vooral groots was. De scenes waarin Kong tegen T-rexen vecht staan mij nog goed bij toen ik destijds de bios in dook. Kong: Skull Island houdt dezelfde formule aan maar gaat op momenten net even dat stapje verder. In plaats van dinosaurussen moet Kong het dit keer opnemen tegen een hagedissen soort met een grote bek en een grote staart die op 2 poten loopt.
Het is het jaar 1971.Bill Randa (John Goodman) en zijn jongere collega Houston Brooks (Corey Hawkins) worden in wetenschappelijke kringen als gekken verklaard. Zij hebben de theorie dat er diep onder de aardschors enorme holle ruimten zijn waar monsters rondlopen. Jaren nadat de theorie is ontwikkeld wordt een mysterieus eiland ontdekt waar de beschaafde wereld nog niet is geweest. Na een niet zo overtuigend betoog krijgen zij toestemming om een expeditie op te starten met hulp van het Amerikaanse leger. Samuel L. Jackson speelt de kolonel die de leiding krijgt over de expeditie. Hij speelt een oorlogsverslaafde Vietnam veteraan die kort voor zijn pensioen nog een laatste opdracht krijgt. Met tegenzin van zijn bemanning besluit hij de opdracht aan te nemen. Een team van ontdekkers en soldaten reist naar een onbekend eiland in de Stille Oceaan, niet wetend dat zij het terrein betreden van monsters, waaronder de Mythische Kong.
De film speelt zich af net na de Vietnam oorlog en doet dit tijdperk zeker recht toe. Met korte scenes in Bangkok, Saigon en Vietnam zelf wordt het beeld van de 70’er jaren (vanuit Amerikaans perspectief natuurlijk) goed afgebeeld. In alle details is dit terug te zien. Van de uniformen en wrakstukken die van de tweede wereldoorlog zijn aangespoeld tot de camera’s die de bemanning gebruikt om het eiland vast te leggen. Wanneer Kong in het beeld verschijnt zet dit ook gelijk de toon voor de rest van de film. Meedogenloos. Dit was voor mij dan ook een van de meest verrassende aspecten van de film. De romance tussen Kong en de beeldschone dame, in dit geval Mason Weaver, gespeeld door Brie Larson, is dan ook een aspect van de film dat traditiegetrouw wel aanwezig is maar gelukkig niet de overhand heeft. Met een sterrencast bestaande uit o.a. Tom Hiddleston (Avengers, Thor), John Goodman (The Big Lebowski, Blues brothers), John C. Reilly (Stepbrothers, Sing) Brie Larson (Train Wreck, 21 Jump Street) en Samuel L. Jackson, hebben de producenten uitstekende acteurs binnen gehaald. Op het acteerwerk is dan ook niets aan te merken. Vooral John C. Reilly speelt een rol met een kant die we niet van hem gewend zijn. De acteur is voornamelijk bekend van zijn komedies, maar spelt hier de rol van een gevechtspiloot uit WO2 die al 17 jaar op het eiland gestrand is. Een beetje gestoord, maar een sterk personage met diepe littekens. Daarnaast zijn ook twee rollen weggelegd voor de opkomende acteurs uit “Straight outta Compton” Corey Hawkins en Jason Mitchell. Vooral Corey Hawkins (Dre) is hierin niet meer terug te kennen. In zijn pak en met een bril op speelt hij een rol die een stuk serieuzer is en een opstap lijkt naar meer rollen in grote producties. Kong zelf is niet van nep te onderscheiden, maar zijn tegenstanders de “skull crawlers” komen meer over als aliens dan als een aardse soort hagedissen. Door het uiterlijk van de hagedissen krijgt de film dan ook net dat beetje meer fantasy dan we in films over King Kong gewend zijn.