Mede ingegeven door The Matrix begon Martial Arts steeds meer voet in de aarde te krijgen in de westerse filmwereld. Meerdere Aziatische filmhelden werden ondertussen naar Amerika gehaald (met wisselend succes), maar voor het beste en leukste knokwerk werd er toch naar de Aziatische producties gekeken. Stephen Chow was een filmmaker welke niet zozeer bekend stond om zijn vechtkunsten (hoewel wel getraind) maar meer om zijn komisch vermogen. Ondanks zijn grote succes in Azië en het oppikken van Shaolin Soccer heeft deze man de overstap naar Hollywood nooit gemaakt. Na Shaolin Soccer kwam hij met Kung Fu Hustle en daarkomt de link met The Matrix aangezien hij in dezefilm samenwerkte met Wo-Ping, inderdaad de man verantwoordelijk voor de vette gevechten in The Matrix.
Sing is een wannabe gangster welke vaker dan hem lief is in de problemen komt. Wanneer hij in het arme Pig Alley voor problemen zorgt zet hij een bende oorlog in gang die zijn weerga niet kent. Vergeten Kung-Fu meesters vechten om hun huis te beschermen tegen de echte gangsters en Sing zit ertussen hopend op een rol van van betekenis. Zal deze kluns kunnen transformeren naar iemand die klappen uitdeelt in plaats van de man die ze ontvangt?
Stephen Chow wist natuurlijk al op een aardig gevolg te kunnen rekenen na het succes van Shaolin Soccer. Met Kung Fu Hustle doet hij er echter een schepje bovenop. Het redelijk standaard verhaaltje van de sukkel welke uitgroeit tot held is natuurlijk niet vernieuwend, de uitvoering is dat echter wel. Vanaf de opening is duidelijk dat Kung Fu Hustle een actie komedie met de nadruk op komedie. De musical elementen werken vooral op de lachspieren net als de briljant verwerkte looney toones elementen in de vorm van een roadrunner achtige achtervolging. De cast acteert volledig in de stijl die we van Stephen Chow gewend zijn heel nonchalant of heel overdreven. Dat maakt het samen met de slapstickscenes dat dat Kung Fu Hustle als een komedie aanvoelt. Maar hoe zit het dan met de Kung Fu hoor ik je bijna denken en waarom is Wo-Ping dan betrokken bij de film? Nou, in de vorm van de vergeten Kung-Fu meesters met bijzondere krachten krijgen de Martial Arts liefhebbers genoeg om van te genieten. Het is daarbij mooi dat Stephen Chow hiervoor ook daadwerkelijk oude meesters van stal heeft gehaald welke in de oude Kung-Fu films ook een rol van betekenis hebben gespeeld. Kung Fu Hustle is geen klassieker in de zin van een film met een meesterlijk verhaal en baanbrekende effecten en gevechten. Nee, Kung Fu Hustle zal vooral bekend staan als een van de meest vermakelijke Kung Fu films ooit gemaakt waarbij het feest is om op te zetten elke keer weer. Hierna heb ik een gat (hoewel ik denk dat een aantal films in mijn bezit wel hebben gedraaid op het Amsterdams Fantastische Film Festival weet ik dat niet zeker) dus is de eerst volgende titel de Silverscreamwinnaar van 2012.