Ik ben van nature niet van het racen. Tuurlijk volg ik ook nu de verrichtingen van Max Verstappen, maar dat is meer achteraf en niet zozeer de hele Grand Prix. Om mij heen zijn er echter genoeg mensendie verknocht zijn aan auto’s en autoraces. Aan de andere kant kan ik een film of een goede docu over dit onderwerp wel waarderen zoals Rush uit 2013 welke draaide rond de concurrentie strijd tussen James Hunt en Niki Lauda. Nu is daar een film welke draait om de strijd welke Ford met Ferrari aan wilde binden welke tot een clash kwam tijdens de Le Mans van 1966.
Carroll Shelby is een van de beste coureurs ter wereld en weet in 1959 beslag te leggen op de 24 uur van Le Mans een van de zwaarste races ter wereld. Door gezondheidsredenen besluit hij zich toe te leggen op het maken en verkopen van sportieve auto’s. Hij steunt hierbij ook een moeilijke maar zeer ervaren en talentvolle coureur Ken Miles. Op een dag klopt Ford echter bij hem aan voor een zeer ambitieus project. Ford wilt van het stoffige burgerlijke imago af en wilt in het Europese racecircuit een slag slaan. Aangezien Shelby veel van auto’s weet en weet hoe het is om Le Mans te winnen worden hij en zijn team binnengehaald om dit doel te bereiken. Shelby en Miles moeten echter meer overwinnen dan alleen de technische uitdagingen en de concurrenten op het circuit.
Sommige (sport)helden verdienen het om na lang hun prestaties vereerd te worden met een goede film. En dat geld zeker voor de Ken Miles en Carroll Shelby. De casting van Mat Damon als de vrijgevochten Shelby en Christian Bale als de wat lompe Miles had bijna niet beter uit kunnen pakken. De heren delen vanaf moment èèn een ijzersterke chemie waardoor de vriendschap en het onderlinge respect meteen geloofwaardig is. Beide heren voelen zich duidelijk thuis in hun rollen waarbij het al snel duidelijk wordt voor de kijker dat er meer overwonnen moet worden dan in eerste instantie gedacht. Le Mans ’66 is een film die het de racewereld en de mensen die leven voor het racen eer aan doet. Daar tegenover komen de Bureaucratische bestuurders er behoorlijk bekaaid vanaf. Deze wat stereotype benadering van de zakenmannen en het gebrek aan achtergrond verhaal van Shelby zijn eigenlijk de enige minpunten aan deze film. Wat namelijk naast de twee heren het grootste visitekaartje is van deze film zijn de werkelijk fantastische racescenes. Je wordt als kijker helemaal meegenomen in de racewereld hoe deze in de jaren ’60 was. De beelden en het geluid zijn van zeer goede kwaliteit en daarbij is de spanning en het gevoel van snelheid continue aanwezig. Het mooiste is dat ondanks alles fantastisch in beeld is gebracht je je toch echt in de jaren ’60 waant. Natuurlijk zal Le Mans ’66 zeker de auto en raceliefhebbers aanspreken, maar mensen die gewoon een mooie film met sterk acteerwerk en een stukje heldenverering kunnen waarderen zullen met deze film op hun wenken bedient worden.