Zoals misschien wel bekend ben ik een groot fan van het Imagine Film Festival en van genre films in het algemeen. Buiten het festival om komen er de laatste jaren genoeg films uit welke perfect in het programma van dat festival zouden passen maar door de datum van de release buiten de boot vallen. Little Joe is zo een titel, welke gezien de samenvatting misschien wel perfect in het thema Nature Strikes Back zou passen. Ik zie het dan ook als een leuke opstap richting april de maand waarin het allemaal moet gebeuren.
Alice is een alleenstaande moeder welke bij een bedrijf aan een nieuw soort gekweekte plant werkt. Een hele speciale bloem welke mensen gelukkig maakt welke goed voor hem zorgen. Er gebeuren echter ook vreemde dingen bij het bedrijf en hoewel Alice er eerst niet aan wilt toegeven lijkt haar plant er toch mee te maken te hebben. Wat het nog lastiger maakt is dat zij stiekem een plant mee naar huis had genomen voor haar zoon welke zich ook steeds vreemder begint te gedragen,
Little Joe is qua opzet zeker niet de meest toegankelijke film door zijn trage tempo en aparte vormgeving zal de film zeker geen breed publiek aanspreken. Tel daarbij de bijzondere soundtrack in Kabuki stijl (wat zeker niet iedereen zal aanspreken) en je hebt in ieder geval een bijzondere film welke valt of staat met hoe de cast zich houdt met het materiaal. Wat dat betreft scoort Emily Beecham een dikke voldoende wat resulteerde in een beste actrice prijs tijdens Cannes afgelopen jaar. Zij speelt de verzorgende maar ook wat kille en eigenzinnige Alice met verve. De manier waarop zij langzamerhand toch gaat twijfelen over de door haar gekweekte plant gaat heel natuurlijk. De vraag of dit nu aan haar ligt of dat de plant daadwerkelijk een negatieve invloed uitoefent op anderen blijft niet lang in nevelen gehuld en dat zorgt voor een gebrek aan spanning. Iets wat een film als deze wel zou helpen. Buiten de interessante hoofdrol van Emily Beecham blijven de overige rollen nogal vlak en dienen vooral om hoofdpersoon Alice van slag te te krijgen. Ook hierin ligt wat mij betreft een gemiste kans helemaal omdat Ben Wishaw (oa James Bond films, The Lobster en Perfume: The Story of a Murderer) als tegenspeler meer kan dan de timide collega spelen iets wat hij wel toont, maar hij krijgt feitelijk te weinig te doen. Regisseur en schrijfster Jessica Hausner toont in ieder geval een eigenzinnige filmmaakster te zijn waarbij ze niet voor alledaags gaat. In Little Joe werken een aantal elementen zeer goed zoals de hoofdrolspeelster, de vormgeveing en de vervreemdende muziek. Dat de bijrollen niet vol worden benut en het gebrek aan spanning maken het dat de film geen onuitwisbare indruk achter laat.