De Pathé Arena is nooit een onbekende plek voor mij geweest. Ben er iets meer dan 10 jaar geleden zelf werkzaam geweest (mijn liefde voor films gaat al ver terug dus) en het is altijd een leuke plek. Van tevoren of erna iets bij de Asian Kitchen eten en genieten van een film is een vaste combinatie geweest en blijft een van mijn favoriete rituelen. Het is tijd voor de film Little. In een ietwat volle zaal, wordt er eerst een korte presentatie gegeven door Soundos El Ahmadi en Aliyah Kolf. De presentatie voornamelijk gevuld met komedie, niet helemaal mijn smaak, maar leuk gedaan.
Little gaat over het verhaal van de succesvolle maar gemene baas Jordan Sanders, gespeeld door Regina Hall. Zij runt haar eigen software en app ontwikkelbedrijf genaamd JSI (Jordan Sanders Industries), waarbij ze de grote pestkop is voor haar medewerkers, voornamelijk haar assistent April
(gespeeld door Issa Rae). Jordan Sanders is niet altijd zo geweest maar in het begin van de film zien we de kleine 13 jarige Jordan een presentatie geven voor de school en zien we ook waarom zij is veranderd van een lief meisje naar ‘the biggest bosslady’. Om spoilers te voorkomen probeer ik dit zo algemeen mogelijk te beschrijven, maar haar pestgedrag en gemeenheid zorgen ervoor dat Jordan wakker wordt als haar 13 jarige zelf (gespeeld door Marsai Martin). Dit gebeurd doordat een klein meisje het bazengedrag niet pikt en wenst dat ze weer klein is. Nu zij niet de vrouw is die door
iedereen in haar omgeving gevreesd wordt staat ze voor vele problemen, maar voornamelijk door één: hoe gaat ze haar bedrijf runnen nu ook haar grootste klant dreigt naar een ander bedrijf over te stappen? Met de hulp van haar assistent probeert ze het meisje die voor de magie heeft gezorgd
weer te vinden om te kijken of deze spreuk omgedraaid kan worden.
Deze fantasie comedy film gaat natuurlijk dus over wat er in de tussentijd allemaal gebeurd. Hoewel het verhaal voor zich spreekt en er vele momenten zijn die te voorspellen zijn, is het een zeer vermakelijke film. Het doet me heel veel denken aan 13 going on 30 en 17 again. In het verhaal
verschilt dit dus niet veel van deze films. Echter, vele grappen en scenario’s die voorkomen zijn zeker heel anders. Voornamelijk de ‘black humor’ komt erin voor en deze bevalt goed. Ik ben vooral onder de indruk van de acteervaardigheden van Marsai Martin. De manier waarop zij de rol moet spelen
van een 38 jarige Jordan Sanders in een 13 jarig lichaam is werkelijk goed. Haar ‘sassy’ uiterlijk op haar school, de manier waarop zij nog steeds een pestkop is terwijl ze niet weet dat ze nu klein is, is zeker leuk gedaan. Hoewel de film merendeel om Jordan Sanders draait, is het acteerwerk van de
andere wel duidelijk minder. Gelukkig voor de vele grappige scènes stoor ik mij daar niet heel erg aan. Hoewel het een kinderfilm lijkt, zitten er sommige scènes bij waarbij je wel even de ogen van kinderen moet sluiten.