Het heeft lang geduurd eer ik uberhaupt de eerste Maleficent had gezien, maar met het vervolg wat nu uit is op Disney+, Blu-Ray en DVD zag ik de kans schoon om ze dan maar achter elkaar te gaan kijken. Uiteindelijk met mijn zoon, aangezien mijn vriendin een antipathie heeft tegen Angelina Jolie worden er thuis sowieso geen films waarin zij speelt met z’n allen gekeken. Ik persoonlijk vind dat zonde want zij heeft in het verleden toch wel echt een aantal sterke rollen neergezet in gedenkwaardige films.
Maleficent verteld het verhaal van de heks welke zo berucht werd door het verhaal van aurora oftewel de schone slaapster/sleeping beauty. Hierin vervloekte zij de jonge prinses met alle gevolgen van dien. Deze films vertellen een ander verhaal en concentreren zich op het figuur Maleficent.
In de eerste film zien we Maleficent opgroeien als fee in het bosrijke gebied genaamd Moors. Voor mensen is dit vreemd en eng, maar feitelijk zijn alle wezens heel vredelievend. Hier leert Maleficent de jonge Stefan kennen en de twee bouwen een vriendschap op waarbij Maleficent verliefd wordt op de jongen. Stefan blijkt echter steeds meer verblind te worden door ambitie met als resultaat dat hij haar verraad en de vleugels van Maleficent verwijderd. Het is dan ook niet heel verwonderlijk dat wanneer Stefan, welke door deze actie koning kon worden, een dochter krijgt dat Maleficent een bezoekje komt brengen en de jongeling vervloekt. Wat er daarna gebeurd is heel anders dan het verhaal zoals wij deze altijd hebben geleerd over de schone slaapster en de heks Maleficent.
In de tweede film is Aurora volwassen en uitgeroepen tot koningin van the Moors, het koninkrijk van magische wezens. Zij wordt verliefd op Prins Philip en zegt dan ook ja wanneer hij haar ten huwelijk vraagt. Haar petemoeder Maleficent heeft het echter nog steeds niet echt op met mensen en is niet blij met dit aanstaande verbond. Wanneer zij erin geluisd wordt door de oorlogszuchtige moeder van Philip dreigt er een oorlog te komen tussen mensen en de magische wezens zoals Maleficent, welke niet de enige in haar soort blijkt te zijn.
De eerste film speelt leuk met het bekende sprookje en geeft er een leuke twist aan. Hierbij is het niet zozeer het geval dat Maleficent meteen een lieve en vredelievende heks, maar krijg je meer begrip voor haar en blijkt ze uiteindelijk niet de schurk te zijn waarvoor iedereen haar aanzag. Deze rol is Angelina echt op het lijf geschreven en met zichtbaar plezier speelt ze de langzaam ontdooiende heks. Het helpt dat de altijd stralende Elle Fanning als Aurora haar een reden geeft om te ontdooien. De film ziet er prachtig uit en de special effects weten te overtuigen. Let wel dat de film wat duister is voor de kleinste onder ons, maar weet ondanks het wat onevenwichtige verloop van het verhaal wel te vermaken.
De tweede film gaat verder waar de eerste ophield en gooit meteen in de uitleg het slot van de eerste film overboord, want Maleficent is nog steeds de schurk. Voor de kijkers wordt als snel duidelijk dat dit niet het geval is, maar voor het verhaal was dit natuurlijk wel noodzakelijk. In deze film draait het niet om het verhaal van Maleficent recht te zetten maar om een strijd voor gelijkheid en acceptatie (hoe toepasselijk in deze huidige tijd) En hoe vooroordelen de situatie al snel kan doen escaleren. We krijgen in deze film ook meer te weten over de oorsprong van Maleficent. Het jammere van deze film is echter dat alle acteurs best wel op afstand van elkaar worden gezet. Waarbij de chemie tussen Elle Fanning en Angelina Jolie vanaf de eerste film al goed werkte zijn deze twee grotendeels nu gescheiden van elkaar. Uit de rol van Michelle Pfeiffer als oorlogszuchtige koningin wordt te weinig gehaald, net als de rollen van Ed Skrein en Chiwetel Ejiofor (als oorlogszuchtige en vredelievende fee) trouwens. Daarbij is dit deel behoorlijk serieus van toon en duister, maar probeert krampachtig ook niet te heftig te worden voor kinderen. Hierdoor voelt het geheel wat slap aan terwijl de boodschap best wel van waarde had kunnen zijn. Maleficent 2 is daarom meer het verplichte vervolg geworden na het financieel zeer succesvolle eerste deel.