Tien jaar geleden is het alweer!!!! dat Mama Mia uitkwam in de bioscoop. En in alle eerlijkheid heb ik deze film volledig aan mij voorbij laten gaan destijds. Ik zag een cast met veelal gerespecteerde acteurs waarvan ik overtuigd was dat deze niet konden zingen en had geen behoefte aan een dergelijk formule werkje. Ja ik begin al goed inderdaad. Nu is daar komende week de mogelijkheid om een aantal castleden te interviewen nu tien jaar later het vervolg uitkomt en tja daar had ik wel oren naar en dus ging ik toch zitten voor het eerste deel voordat ik mij aan het vervolg ging wagen.
Sophie is 20 jaar en gaat trouwen met haar grote liefde Sky. Sophie woont al haar hele leven op een Grieks eiland waar haar moeder haar heeft opgevoed zonder vader. Nu het huwelijk dichterbij komt gaat het toch kriebelen en bij toeval vind zij het dagboek van haar moeder waarbij drie potentiele vaders beschreven staan. Sophie trekt de stoute schoenen aan en nodigt deze drie mannen uit voor der bruiloft, maar de problemen die zij zich op de hals haalt zorgen niet alleen voor verwarring bij haar moeder maar brengen ook het aanstaande huwelijk in gevaar.
Ik ben geen musicalhater, absoluut niet. Maar een van de redenen dat ik deze film tien jaar geleden liet schieten was dat ik geen vertrouwen had in de zangkunsten van mevrouw Streep (een van de beste actrices aller tijden) en die van de rest van de cast. En laat ik meteen zeggen ze zullen allen beter zingen dan dat ik doe maar daar is dan ook meteen alles mee gezegd. Is dat een groot probleem? Nee, stiekem niet en dat komt door het plezier en de overgave waarmee de cast de liedjes ten gehore brengt welke in de film verwerkt zitten en laten we wel wezen wie wordt er niet vrolijk van de deuntjes van ABBA? Dit maakt dat al het slappe romantische geneuzel en neppe drama voor lief genomen wordt. Nee echt romatisch wordt het nergens en diepgaande drama valt er ook weinig te beleven, maar het plezier spat ervan af waarbij Meryl Streep fantastisch wordt bijgestaan door Julie Walters en Christine Baranski die haar hartsvriendinnen spelen en een gezonde dosis humor aan het geheel voegen. De drie potentiele vaders gespeeld door Colin Firth, Pierce Brosnan en Stellan Skarsgard weten zich ook prima te vermaken in dit voor hun doen toch behoorlijk lichte film. Nee, Mama Mia! zal nooit de boeken ingaan als een klassieker á la Grease maar een vermakelijke ode aan ABBA,waarbij het sing a long gehalte heel hoog is, mag de film zich wel noemen. Tien jaar later een vervolg hier brengt wel wat risico met zich mee maar wie weet heeft de cast wat meer zangervaring opgedaan en weten de jonge toevoegingen de nummers wat meer elan mee te geven dan alleen het nostalgische gehalte van de ABBA nummers welke het merendeel van de bezoekers zeker mee zullen gaan zingen tijdens hun bezoek.