Nicolas Cage was eens de meest gewilde acteur in Hollywood met een welverdiende Oscar op zijn naam nog wel. Maar dat lijkt allemaal lang geleden want de afgelopen jaren grossierde hij in straight to VOD (in plaats van video) titels. Waarbij veel films van nogal bedenkelijk niveau waren was ook de kwaliteit van zijn acteerwerk niet je van het. Maar meneer Cage heeft de genre films ontdekt en daarbij hebben getalenteerde mensen hem ook ontdekt. Mom and Dad mocht zo een beetje het begin van de wederopstanding van Nicolas Cage genoemd worden. Dit jaar zou Color out of Space waarbij hij de hoofdrol vertolkt de openingsfilm zijn bij Imagine. Gelukkig heb ik toch een Nicolas Cage titel kunnen toevoegen aangezien Mom and Dad in 2018 een van de vermakelijke titels was van de die editie.
Brent en Kendall zijn wat je noemt een aardig uitgeblust stel geworden. Met een rebelerende tienerdochter en een jongere zoon wonen zij in een buitenwijk. Een ideaal plaatje maar zonder al te veel voldoening met een overgang en een midlife crisis om de hoek. Wanneer het nieuws gedomineerd wordt door ouders die hun kinderen aanvallen moeten hun kinderen echter vrezen voor hun leven aangezien de ouders nu ineens bruizen van de energie en maar 1 doel voor ogen hebben…… het kapot maken van hun nageslacht.
Regisseur Brian Taylor staat niet zozeer bekend om zijn subtiele aanpak gezien zijn voorgaande werk bestaande uit onder andere Crank, Crank High Voltage, Gamer en Ghost Rider: Spirit of Vengeance. We hebben allemaal wel eens onze kinderen achter het behang willen plakken, maar wat als elke remming eraf gaat? Het gegeven van Mom and Dad vraagt gelukkig ook niet om een zeer subtiele aanpak, maar regisseur en schrijver Brian Taylor heeft toch een aantal persoonlijke scènes in het verhaal weten te verwerken waarin Selma Blair en Nicolas Cage hun acteer talent in kwijt konden. Dit maakt dat Mom and Dad niet alleen maar simpel hak en slachtwerk wordt maar een bizar verhaal over hoe de samenleving verscheurt kan raken wanneer mensen ineens massaal een van de gruwelijkste daden die men kan verzinnen gaan uitvoeren, het vermoorden van je eigen nageslacht. Hierbij wordt de dynamiek binnen het gezin geen moment uit het oog verloren. Ook is er genoeg ruimte voor wat bizarre humor en in sommige gevallen een sterk staaltje overacting van Nicolas Cage (waarbij het in deze setting gewoon niet stoorde). Selma Blair is echter het stralende middelpunt als de moeder die haar kinderen wilt beschermen maar al heeft gezien wat de gevolgen kunnen zijn wanneer zij naar haar kinderen gaat. Het pulp gehalte is hoog, wat al duidelijk wordt met de lekkere campy aantiteling. De confrontaties zijn hard maar Brian weet het geheel redelijk in toom te houden en zorgt op het einde voor een even bizarre als bloedige verrassing. Mom and Dad is misschien niet briljant hoogstaand, maar als heerlijke pulp komt deze film ruimschoots boven de middelmaat uit.