We hebben er even op moeten wachten waardoor de studio nogal wat toeren heeft uitgehaald om de aandacht op deze titel te houden. Natuurlijk was dat niet heel moeilijk omdat dit de laatste Bond-film is met Daniel Craig in de titelrol, maar de aandacht weten te verlengen met goed een jaar zonder teveel te spoilen is toch een ding. Het moet gezegd worden ondanks dat de film flink is uitgesteld bleef de hype leven. Dankzij interessante toevoegingen aan de cast zoals Ana de Armas, Rami Malek en Lashana Lynch en de terugkeer van de vaste crew zoals Ralph Fiennes als M, Ben Wishaw als Q en Naomie Harris als Moneypenny beloofd deze bondfilm een knallend afscheid voor Daniel Craig te gaan worden.
James Bond lijkt zich volledig over te geven aan Madeleine Swann tot het verleden hun beiden komt achtervolgen met alle gevolgen van dien. 5 jaar later leeft James bond als een kluizenaar op een caribisch eiland en is gestopt met zijn werkzaamheden voor MI6. Tot hij benaderd wordt door een oude bekende om een ontvoerde biochemicus terug te halen in verband met een zoekgeraakt wapen. Al snel zit Bond toch weer midden in een missie en moet hij samenwerken met de nieuwe 007, de vrouwelijk geheim agente Nomi. De inzet is weer hoog, maar dit keer wordt James Bond ook persoonlijk vlak tot het uiterste gedreven.
No Time To Die liet natuurlijk even op zich wachten, maar de fans krijgen daar wel een film van bijna 2 uur en 3 kwartier voor terug. De lange speelduur neemt natuurlijk ook risico’s met zich mee, want moet een Bond film wel zo lang duren? Met name in het begin van de film wordt je als kijker overvallen en blijf je net als Bond zitten met een rits aan vragen. Wanneer stukje bij beetje de puzzelstukjes op hun plek vallen worden 2 dingen duidelijk. Dit is wederom een zeer persoonlijke Bondfilm geworden welke Daniel Craigs Bond meer menselijk maakt dan ooit tevoren. Dit was natuurlijk een trend welke al werd ingezet vanaf Casino Royale en vooral vanaf Skyfall steeds meer vorm kreeg. Liefhebbers van de ouderwetse losstaande verhalen van Bond hadden wel eens moeite mee, maar ook Bond moest mee naar de 21ste eeuw en zich ontwikkelen. Ondanks de personal touch valt er voor de Bondfans weer genoeg te genieten met veel bekende gezichten, prachtige locaties, enerverende actiescenes en die droge herkenbare Bondhumor welke Daniel Craig op zijn oudere Bonddag alleen maar siert. Ondanks het feit dat de makers naast Christophe Waltz als Blofeld lieten terugkeren speelt Rami Malik de grote rol van schurk in dit deel. En laat nou dat aspect wat minder overkomen. Ondanks dat Rami het qua acteren helemaal niet slecht doet is zijn verhaal niet goed uitgewerkt om te overtuigen als sterke schurk. Misschien zijn we teveel verwend geweest met Christoph Waltz en Javier Bardem als schurken in de laatste 2 delen. Waar de film op het schurkenvlak wat te kort schiet, weet deze wel te scoren qua Bond-girls. Léa Seydoux keert weer terug in de rol van Madeleine Swann en geeft wederom diepgang aan deze rol waardoor de chemie met Daniel Craig ook werkt. Daarnaast krijgen we met 2 nieuwe gezichten in de franchise wel waar voor ons geld zonder dat Bond in oude versierders trucjes verzand. Nee, Ana de Armas en Lashana Lynch staan hun mannetje dienen zeker niet uitsluitend als eye candy. Ook hiermee is de franchise onder Daniel Craig er duidelijk op vooruit gegaan door vrouwen niet meer als wegwerpartikelen te gebruiken. Het belangrijkste is natuurlijk Daniel Craig als James Bond en hij draagt de film met verve. De ontwikkeling van Casino Royale (2006) tot aan nu is op zijn conto te schrijven want veel meer dan zijn voorgangers moest hij van James Bond een karakter maken. Dat is hem in No Time to Die zeker gelukt en James Bond is nu meer dan ooit ook een menselijk held geworden met emoties. Daniel Craig mag trots zijn op zijn laatste Bond vertolking. Dieper op het verhaal gaan we hier niet in omdat er genoeg verrassends staat te gebeuren in deze lange Bondfilm en dat wil ik voor niemand spoilen. Let wel het is een lange zit, maar No Time to Die, met sfeervolle soundtrack, is het aanzien meer dan waard en mag zeker als passend sluitstuk gezien worden van het tijdperk Daniel Craig als James Bond.
Trailer
