Wat was er een heisa om deze film zeg, van mensen die onwel werden bij de vertoning van deze film of de verontwaardiging over het onderwerp kannibalisme. Ik krijg destijds bij het Imagine Film Festival de kans deze controversiële film al te zien voordat deze in de bioscoop uit kwam. En ik, ik was onder de indruk omdat Raw simpelweg gewoon een hele goede film was geworden, met een duister randje wel te verstaan. Daar mijn vriendin praktisch niets kijkt wat niet Nederlands of Engels gesproken is en zijn sowieso het horrorgenre niet trekt werd dit weer een filmpje om alleen te kijken
Justine is een 16 jarig vegetarisch meisje welke naar de universiteit voor dierenartsen gaat. Eenmaal daar herenigd ze zich al snel met haar zus die daar ook studeert. Justine heeft echter de nodige aanpassingsproblemen. Nadat ze voor haar ontgroening konijnenniertjes heeft moeten eten krijgt Justine last van een onstilbare trek in vlees. Haar zus en Adrian, haar homoseksuele kamergenoot, proberen ieder op hun eigen manier haar te helpen. Haar honger neemt echter steeds ergere vormen aan en het is de vraag of Justine hier niet aan onderdoor gaat.
Met alle verhalen die de ronde deed rees het vermoeden dat de makers deze hadden gemaakt om te shockeren. Niets blijkt minder waar. In de basis is Raw namelijk een coming of age verhaal. Justine die zich ontwikkelt tot jonge vrouw met alle tegenslagen en ontdekkingen die daarbij komen kijken. Het kannibalistische aspect geeft de film een aparte draai waardoor deze niet in het dertien in een dozijn past van de vele coming of age films die door de jaren heen zijn verschenen. Garance Marillier schittert als de in eerste instantie schuchtere Justine en de transformatie wordt door haar heel sterk en geloofwaardig gebracht. De klik die zij met zowel Ella Rumpf (haar zus Alexia) als met Rabah Nait Oufella (kamergenoot Adrian) deelt maakt het geheel geloofwaardiger. Zowel Ella als Rabah geven daarin Garance sterk genoeg tegenspel zodat de onderlinge verhoudingen geloofwaardig blijven. Ook de situatie op de universiteit met ontgroeningsrituelen geven de film iets authentieks. Julia Ducournau die zowel het script schreef als de regie deed levert met Raw een prachtige film af die misschien niet voor iedereen geschikt is aangezien de body-horror nadrukkelijk aanwezig is en blijft. Julia koos er duidelijk voor om minder met suggestie te werken en de keiharde realiteit rauw (snap je de titel) aan de kijker voor te schotelen. Hierdoor zal deze film over de seksuele ontdekkingstocht en ontwikkeling van een jonge vrouw een bijna onuitwisbare indruk achterlaten Bij de meeste kijkers. Een van de beste films welke ik bij Imagine Film festival heb gezien en een film welke volgens mij de tand des tijds met gemak overleefd.