Raam vertellingen zijn inmiddels een apart genre film geworden door de jaren heen. Verhalen van verschillende mensen welke stiekem toch samenkomen ondanks dat de verschillende personages elkaar niet of nauwelijks kennen. Vaak komen deze verhalen bij elkaar door een tragische gebeurtenis en zo ook in Seules les Bêtes.
Een vrouw raakt vermist in de sneeuw en de autoriteiten vinden niets anders terug dan haar auto. 5 personen lijken zijdelings iets te maken hebben met de verdwijning. Zo is er het stel Michel en Alice welke naar buiten toe gelukkig overkomen, maar waarbij overspel hen uit elkaar trekt, en zo zijn er nog meer mensen met ieder hun eigen verhaal en geheimen.
Seules les Bêtes is feitelijk een aaneenschakeling van dramatische gebeurtenissen. Gelukkig verzand het verhaal niet in melodrama. Het verhaal ontwikkelt zich steeds meer als een mysterie waarbij elke verhaallijn weer iets onthult van een andere. Hierdoor zullen sommige in het begin wel even de weg kwijt raken wat betreft de chronologische volgorde. Zodra je hier echter je weg in gevonden hebt blijkt Seules les Bêtes een verhaal te zijn van mensen die op zoek zijn. Op zoek zijn naar liefde welteverstaan. Het verhaal laat ook zien dat daden, al zijn dit daden vanuit een ander land verstrekkende gevolgen kunnen hebben. Een soort Butterfly effect zeg maar. Hoewel dit misschien vergezocht kan klinken bezit deze film gelukkig een cast welke overtuigd en een verhaal welke stapsgewijs ons meeneemt waardoor het bijzonder verhaal geloofwaardig blijft. Voor mij was daarbij Denis Ménochet het bekendste gezicht ( O.a. Inglorious Basterds) en toegegeven is zijn rol wel het meest tragische van iedereen. Ondanks dat niet alle verhaallijnen even goed worden afgerond weet Regisseur Dominik Moll sfeervolle beelden te combineren met een goed opgebouwd verhaal met de nodige twists welke alleen niet heel spannend, maar gelukkig ook niet melodramatisch wordt. Seules les Bêtes is interessant genoeg om de aandacht tot aan het verrassende einde vast te houden.
Trailer
