Vroeger had je Sega en Nintendo en waar je bij Nintendo al snel denkt aan Super Mario was Sonic the Hedgehog het boegbeeld voor Sega. Nu vele jaren nadat Sega eigenlijk al lang geen grote speler meer is in de gameconsole wereld en velen het gedrocht Super Mario Bros (uit 1993) al weer vergeten zijn of godzijdank nooit gezien hebben is daar de bioscoopfilm over de razendsnelle egel.
Sonic groeit op in een paradijs onder de vleugels van een wijze uil. Wanneer Sonic en zijn bijzondere gave echter ontdekt worden moet hij vluchten en komt hij terecht op …. aarde. Al jaren houdt hij zich schuil in de bossen nabij een klein plaatsje waar hij de plaatselijke bevolking observeert. Wanneer Sonic echter ontdekt wordt moet hij samenwerken met de lokale agent Tom Wachowski om uit de handen te blijven van de gestoorde wetenschapper Dokter Robotnik.
Wat was er afgelopen jaar veel gedoe geweest rondom het uiterlijk van Sonic, en eerlijk is eerlijk het uiterlijk klopte in eerste instantie gewoon niet. Nadat het animatieteam maandenlang aan een make over had gewerkt waren de reacties een stuk positiever. Ook ik ging eigenlijk met frisse moed naar de première van de Nederlandse versie wel te verstaan om te zien of deze gameverfilming het aanzien waard is. De film begint een beetje standaard met een introductie van de held, gevolgd door het moment waarop de problemen starten tot het punt waarop de held(en) opstaan en de strijd aangaan.Het belangrijkste hierin is dat de makers genoeg herkenbare elementen in de film hebben gestopt voor de fans van de games aan de ene kant. Aan de andere kant moet je een film maken met een leuk verhaal en leuke karakters waarmee kijkers ook nog eens vermaakt worden. Ik kan gelukkig zeggen dat de makers hierin grotendeels geslaagd zijn. Het uiterlijk van Sonic mag zeker geslaagd worden genoemd in tegenstelling tot Jim Carrey als Dokter Robotnik. Hoewel Jim Carrey niet lijkt op het karakter uit de games (en tekenfilmseries) stopt hij genoeg waanzin en plezier in zijn over the top rol (zoals we hem kennen uit menig jaren ’90 film) zodat hij overtuigd als malafide schurk. James Marsden vertolkt de rol van Agent Tom Wachowski welke een band krijgt met onze held maar tevens moet zorgen voor het menselijke aspect. Hij deelt verrassend veel chemie met het CGI karakter en is daarbij het karakter waar het meest aandacht aan is besteed buiten Sonic. Dan komen we bij de hoofdpersoon Sonic, in het Nederlands zeer vermakelijk ingesproken door Najib Amhali en zijn zoon. Sonic is naast een razendsnelle egel ook een zeer eenzame individu, iets wat een aantal keren terugkomt in de film waarbij het enerzijds dramatisch is en anderzijds ook humoristisch wordt uitgewerkt. Gezien de doelgroep voornamelijk kinderen zijn gaan de makers hier niet al te ver in. Zoals te verwachten zit er veel humor in de film, anders was het ook zonde geweest om een cabaretier (in het engels een comedian) de stem van Sonic te laten doen. Hoewel er genoeg missers in de film zitten komen er ook genoeg grappen wel aan. De makers hebben wat dat betreft genoeg goede keuzes gemaakt om van Sonic een gameverfilming te maken waar het hele gezin plezier aan zal beleven, maar waarbij ook nog genoeg actie in zit zoals we gewend zijn vanuit de games.
PS. Blijf vooral zitten voor de aftiteling ivm after credit scenes.