Aangezien de bioscopen op lockdown staan is het nog steeds zoeken op online streamingdiensten, nou ja zoeken. Het aanbod is groot en er komen steeds meer nieuwe titels op deze online diensten. Een van de festival slachtoffers was het Movie that Matters festival welke door de corona-crisis niet kon doorgang. Uiteindelijk bood Picl een oplossing door een aantal titels tijdelijk aan te bieden zodat festival liefhebbers thuis toch wat konden zien. Nu zijn daardoor ook gewoon winnaars verkozen en een van die winnaars Stop Filming Us wordt nu regulier aangeboden via Picl.
Filmmaker Joris Postema trekt naar Congo met een belangrijke vraag. In hoeverre klopt de westerse berichtgeving over de status in het land en dan specifiek over de regio rond de stad Goma. Joris verteld al eerder in Congo geweest te zijn waarbij hij continue onder beveiling stond en zeer beperkt werd in wat hij wel en niet mocht filmen. Nu is hij terug om op zijn eigen manier in contact te komen met de bevolking via een culturel organisatie en zo een beeld te schetsen zoals de Congolezen dat zouden willen. Maar dan rijst de vraag: Kan hij als westerse filmmaker dit beeld goed overbrengen of laat hij zich ook verleiden de situatie door een westerse bril te tonen?
Ik heb pas geleden de documentaire This is not a Movie gezien over Robert Fisk. Een politiek verslaggever in Beiroet welke er prat op gaat om verslag te doen van de daadwerkelijke situatie in plaats van uitlatingen van andere te volgen. Iets wat natuurlijk heel goed is. Maar is hij net als vele westerlingen wel in staat om situaties goed te beoordelen zonder de westerse bril en vooroordelen? Filmmaker Joris vraagt het zich tijdens het maken van deze documentaire meerdere malen af en voert hierover ook gesprekken met betrokkenen en zijn crew. De vraag wordt vaker gesteld of hij wel de juiste persoon is om deze documentaire te maken of zou het toch iemand moeten zijn uit het gebied zelf? Het blijft een vraag welke niet standaard te beantwoorden is want beoordelen we elke situatie niet met onze eigen bril op en geld dat ook niet voor de Congolezen zelf? Ann het einde wordt dit heel duidelijk als de Congoleze na het zien van de documentaire het zelf eigenlijk ook niet eens kunnen worden over een eenduidig antwoord. Deze documentaire toont vooral een open en eerlijk beeld van Congo en hoe er op verschillende situaties ook verschillend gekeken wordt. Stop Filming Us geeft misschien geen duidelijk antwoord op de vraag, maar zet zeker aan tot denken door de verschillende situaties die de makers belichten. Ik denk dat wat dat betreft Joris zeker in zijn opzet geslaagd is om dit vraagstuk herkenbaar weer te geven. Stop Filming Us is wat mij betreft dan zeker een documentaire om te zien, over na te denken en een relevante discussie over te voeren.
