Wat werd de wereld verrast tijdens de Superbowl. Naast een trailer werd ook aangekondigd dat de derde film uit het Cloverfield universum direct na de Superbowl te zien zou zijn op Netflix. Nu was ik natuurlijk een groot fan van Cloverfield en 10 Cloverfield Lane was ook heel sterk (op het einde na) De belofte dat deze film in tegenstelling tot 10 Cloverfield Lane meer een directe connectie met de eerste film zou krijgen deed de verwachtingen natuurlijk toenemen.
De aarde kampt met een gigantisch energie tekort en hierdoor nemen de spanningen tussen verschillende grootmachten alleen maar toe. Een groep wetenschappers hebben een ruimte station gebouwd waar er een machine moet zorgen voor een oneindige bron van energie. De wetenschappers welke allemaal uit verschillende landen komen moeten onderhand al 2 jaar in de ruimte leven gescheiden van hun geliefdes en zonder resultaat. Wanneer de machines toch lijkt te werken gaat er iets mis. Het station lijkt verloren in de ruimte en binnen de wanden van het station verschijnt er vrouw welke vastzit. De vreemde gebeurtenissen stapelen zich op en de wetenschappers komen tot de conclusie dat alleen het opnieuw opstarten van de energie machine hun redding zou kunnen betekenen echter blijkt vertrouwen een steeds groter probleem.
Zeer benieuwd naar de invulling van dit deel in de Cloverfield universum werd echter al snel duidelijk Paradox een allegaartje werd van bekende thema’s uit andere films. Zo speelt hoofdrolspeelster Gugu Mbatha-Raw een getraumatiseerde wetenschapster welke samen met andere wetenschappers van verschillende nationaliteiten de wereld van de ondergang moet redden, uiteraard is dit nog nooit eerder gedaan?? Dat de crew van verschillende nationaliteiten elkaar onderling gaan wantrouwen ook niet. Dat er rare dingen op het schip gebeuren waardoor het zich tegen de crew lijkt te keren al helemaal niet. Nee, waar Cloverfield een originele take had op het monstergenre weet the Paradox totaal niet origineel te zijn en misschien nog kwalijker het speelt zeer matig leentje buur bij een heleboel top titels. Dat de makers wel een internationale topcast bij elkaar heeft gekregen maakt het dat de film nog wel is door te komen. Met o.a. David Oyewolo (Selma), Daniel Bruhl (Rush, Captain America Civil War), Chris O’Dowd (Bridesmaids en The Sapphires), Aksel Hennie (Hercules, The Martian) en Ziyi Zhang (Crouching Tiger Hidden Dragon) heeft de film genoeg internationale allure en zij doen ook echt hun best. Het script laat hun echter volledig in de steek en is saai en vaak ook nog voorspelbaar, hierbij zorgt Chris O’Dowd voor nog wat comic relieve met een paar goeie oneliner. De links met het originele Cloverfield liggen er veel te dik bovenop en eerlijk gezegd wil je deze film helemaal niet associëren met die film. Dat er uiteindelijk voor is gekozen om deze film niet in de bioscoop uit te brengen maar via Netflix te verspreiden zal er waarschijnlijk voor zorgen dat meer mensen hem willen zien. Want buiten dat de film er verder goed uitziet zou ik niemand aanraden maar een stuiver uit te geven voor een bioscoop bezoekje. Thuis op de bank zal deze film misschien nog menige kijker weten te vermaken.
