Soms is een titel genoeg om je aandacht te grijpen, niet omdat het een bijzondere titel is, maar juist door zijn eenvoud en de gedachte wat maakt een koffietafel nou geschikt als genrefilm? Dat laarsre triggerde mij om deze film te gaan kijken want hoe bijzonder kan een koffietafel (in Nederland vaak salon tafel genoemd) nou eigenlijk zijn? En hoe ingrijpend kan een beslissing over een koffietafel zijn?
Jesus en Maria zijn pas ouders geworden en worstelen nog met de nieuwe situatie in hun relatie. Waarbij voor Maria alles om de jonge baby draait. Hun nieuwe huis is bijna volledig ingericht en heeft nog een koffietafel nodig en dan komt het Jesus wil een specifieke koffietafel die Marie niets vind. Na veel geruzie wordt de tafel toch gekocht. Eenmaal thuis gaat Jesus aan de slag om hem in elkaar te zetten. Wanneer Maria boodschappen gaat doen voor de kraamvisite welke langs gaat komen blijft Jesus achter met de baby en dan blijkt hoe ingrijpend de keuze was voor deze koffietafel.
The Coffee Table weet drie stijlen te combineren welke op zich al vaak genoeg voor uitdaging zorgt laat staan als ze gecombineerd worden. Het is namelijk comedy, drama en horror en het mooie is dat de verschillende stijlen elkaar nergens in de weg zitten. Het moet wel gezegd worden dat het komische gedeelte wel steeds schrijnender wordt naarmate het verhaal vordert. David Pareja als Jesús zet een sterk staaltje acteerwerk neer als de man die verscheurd wordt door het geheim wat hij meedraagt. Het gewicht is voor de kijker voelbaar en je kan bijna niet anders dan meeleven. Een gevoel wat steeds heftiger wordt als Estefania de los Santos als Maria los gaat over de tafel niet wetende wat er boven haar hoofd hangt. Regisseur en schrijver Caye Casas weet het verhaal met dank aan de sterke cast goed tot leven te brengen en door de speelduur van 90minuten wordt het simpele gegeven ook niet te ver uitgerekt waardoor het zijn kracht zou verliezen. De Coffee Table is tot nu toe mijn aanrader voor het Imagine Fantastic Film Festival hoewel deze film ondanks de humor de kijker zeker niet met een positief gevoel de zaal uit zal sturen.
