Site pictogram Movie Addicts

Review The Guest

Screen-Shot-2014-06-26-at-10.36.32-AM-banner

Dan Stevens was jarenlang een vast gezicht in Downton Abbey, maar richt zich nu volledig op een filmcarrière. Waar we dit jaar hem al in de bioscoop zagen als Lancelot in Night at the Museum 3, is er pas bekend gemaakt dat hij het beest zal spelen in Disney’s live action verfilming van Belle en het Beest. Voor de liefhebbers van het stevigere werk was daar afgelopen jaar de underground hit The Guest waarin ook Maika Monroe (It Follows) een hoofdrol in vertolkt. AdamWingard, de regisseur van de suprise hit You’re Next, lijkt met deze film iets subtieler te werk te gaan dan het vele horrorwerk wat hij hiervoor gedaan heeft.

Soldaat David (Dan Stevens) komt terug vanuit een missie in Afghanistan en klopt bij de familie Peterson aan, het gezin van een overleden kameraad. Het gezin, met name moeder Laura (Sheila Kelley, is het verlies nog altijd aan het verwerken. David wordt door haar ook dan met open armen ontvangen en na enige twijfelingen ook door de rest van het gezin. David blijkt als een soort beschermheilige te fungeren waarbij vooral broertje Luke (Brendan Meyer) heel erg naar opkijkt. Zus Anna (Maika Monroe) krijgt al snel toch weer twijfels en besluit in het verleden van te duiken om te achterhalen of hij wel is wie hij beweert te zijn.

The Guest is redelijk voorspelbaar wat betreft het doorhebben van de hoofdpersoon, echter is het de uitvoering die deze film zeer de moeite waard maakt. Dan Stevens overtuigd als de duistere maar ook zeer charmante hoofdpersoon David. Waarbij hij zonder een indrukwekkend figuur te zijn wel degelijk dreiging uitstraalt en met zijn spel precies de juiste snaar weet te raken. Maika Monroe zet hier een sterke tiener rol als zus Anna, die haar twijfels over David blijft houden waarbij er ook een soort aantrekkingskracht schuilt. Brendan Meyer zet met overtuiging het stereotype pispaal neer als Luke. Naast deze drie toch wel hoofdrollen fungeert iedereen als stereotype bijrol, maar mede dankzij de knipoog die aanwezig blijft en het overtuigende luchtige spel stoort dit nergens. De keus voor muziek geeft een soort jaren 80 sfeertje mee aan de film en zorgt voor de juiste sfeer bij elke scène. De spanning welke direct voelbaar is wordt gestaag opgebouwd, waarna in het laatste half uur het gas erop gaat en we naar een enerverend slot gaan. The Guest weet ondanks zijn lage budget en redelijk voorspelbare verhaal wel te overtuigen als luchtige actiethriller, iets wat veel bigbudget Hollywood producties de afgelopen jaren niet voor elkaar kregen. Dan Stevens en Maika Monroe zouden zo 2 namen kunnen zijn waar we de komende jaren veel moois van kunnen gaan zien.

 

Mobiele versie afsluiten
Spring naar toolbar