Het Amerikaanse showworstelen is een sport en stukje entertainment welke volledig op zichzelf staat en al decennia lang een grote populariteit in Amerika geniet, maar ook daarbuiten. Genoeg voer voor aansprekende films gezien alle drama welke zich zowel voor als achter de schermen afspeelt. Met The Wrestler, Fighting with My Family en in mindere mate Peanut Butter Falcon zijn er maar een weinig films met dit onderwerp uitgebracht welke zich zich kunnen meten met de kwaliteit het grote Showworstelen van de WWE.
Fritz von Erich is in de jaren ’60/’70 een redelijk succesvolle showworstelaar welke nooit helemaal de top heeft weten te halen. Hij krijgt met zijn vrouw echter 5 kinderen waarvan een paar de potentie hebben om te bereiken wat hem nooit gelukt is namelijk om een grote kampioen te worden. Fritz stuurt de carriere van de kinderen constant met harde hand bij en schroomt daarbij niet om de aandacht richting de broers constant te verplaatsen. Het begint met Kevin, de oudste van de levende broers, welke echter minder mondig is. Vervolgens wordt David naar voren geschoven om de stap naar het grote kampioenschap te maken nadat hij met Kevin en hun teruggekeerde broer Kerry een succesvoll driemans tagteam kampioensteam zijn. Het lijkt allemaal alleen maar mooier te worden, echter wordt de familie ook achtervolgt door tragedie op tragedie. Hierdoor gaat Kevin steeds meer twijfelen over zijn loyaliteit aan hun vader en de zogenaamde vloek die de naam von Erich met zich meebrengt.
Auto biografische films dragen altijd een paar valkuilen met zich mee. Het gaat om een stukje perceptie en hoe wordt een verhaal verteld waardoor ook de waarheid wordt overgebracht. Qua tijdlijn hebben de makers zich wel wat vrijheden toegeëigend. Dat heeft met name te maken met de tragische gebeurtenissen welke zich in noodvaart opstapelen voor de familie en de broers. Aan de andere kant zijn de gebeurtenissen an sich niet verzonnen of geromantiseerd waardoor je als kijker met name mee gaat leven met hoofdrolspeler Zac Efron welke als Kevin von Erich een zeer mooie ingetogen rol neerzet. Hij laat zien echt meer te kunnen dan de vele mooie jongen rollen te spelen zoals hij zo vaak heeft gedaan .Als de oudste van de nog levende zonen heeft hij het geluk snel de liefde te vinden van iemand die niet op zoek was naar aandacht maar om een familie op te bouwen. Lily James zet als Pam een mooie rol neer hoewel in het grote verhaal haar aandeel al snel naar de achtergrond verdwijnt. Holt McCallany zet als zo vaak een sterke rol neer als een onverwurmbaar persoon in de vorm van Fritz. Zonder kwaadaardig over te komen wordt voor de kijker al snel duidelijk dat hij het toxische ingrediënt is binnen de familie. Zijn motto dat als je maar sterk genoeg bent en genoeg kracht toont komt alles goed. Naarmate de tijd vordert blijkt hoe langer hoe meer een onrealistisch streven welke ook nog eens niet klopt. Als kijker gun je iedereen van de familie het beste en is het bijna ongelooflijk hoeveel ongeluk een familie kan hebben. The Iron Claw geeft daarnaast een intrigerend beeld over het showworstelen waarbij de nadruk ligt op een stukje atletisch vermogen maar ook op het entertainment gehalte en de gun factor. Ondanks dat veel gescript mag zijn in dit wereldje maakt de film ook duidelijk dat het niet zonder risico’s is en dat iedereen die in de ring stapt wel degelijk over voldoende atletisch vermogen moet beschikken om het vol te houden of om uberhaupt voet aan de grond te krijgen. Dit maakt dat The Iron Claw niet allen geschikt is voor de fans van het showworstelen maar ook voor iedereen die een goed sports/familiedrama kan waarderen want deze film biedt het allemaal.
