Abdallah, Bika en Sharon gaan niet naar school. In plaats daarvan stappen deze jonge Egyptische tieners iedere dag op hun tuk-tuk (een soort gemotoriseerde fietstaxi) om passagiers te vervoeren in de drukke, zonnige straten van Caïro. Het besturen van de kleine tuk-tuks in de hectische straten van de Egyptische hoofdstad is echter niet zonder gevaar. Dieven, politieagenten en concurrerende taxichauffeurs hebben het op de jongens gemunt. Als ze niet door corrupte officiers worden lastiggevallen, zijn het de straatrovers die ze belagen of hun duurbetaalde tuk-tuks stelen. Het kleine beetje geld dat de vervoersdienst opbrengt gaat regelrecht in de huishoudpot. Voor de kids blijft er weinig over. Op een goede dag is de opbrengst groot genoeg om een keertje te gaan gamen, maar meestal gaat de buit op aan het vullen van hongerige magen. Desondanks grijpen de drie vrienden iedere kans op vrolijke afleiding en zien we ze plezier maken en ravotten waar het kan.
De revolutie welke verandering teweeg moest brengen in Egypte heeft dat ook gedaan, maar zijn deze veranderingen ook positief geweest? Deze kwestie komt eigenlijk pas laat aan bod in deze documentaire en dat is jammer, want feitelijk schets Tuk Tuk het beeld hoe het de armere bevolking van Egypte nu vergaat nu de corruptie uit de politiek verdreven is. We worden zorgvuldig meegenomen in de dagelijkse beslommeringen van drie jonge tuk tuk chauffeurs die eigenlijk op school zouden moeten zitten. De makers kiezen in deze documentaire ervoor om niet te oordelen, maar laten de hoofdpersonen en gezinsleden aan het woord over het hoe en waarom deze jongens aan het werk zijn gegaan. Zo verandert deze documentaire vaak van sfeer. Zo is het ene deel wat lichter van toon om vervolgens weer zwaarder te worden wanneer duidelijk wordt dat de keus om aan het werk te gaan niet zozeer een vrijwillige keus is en zeker niet een veilige. De corruptie die destijds uit de politiek verdreven zou zijn blijkt nog altijd actief in de vorm van agenten, die de plaatselijke armere bevolking nog altijd onder druk zetten. Tel daarbij de toegenomen criminaliteit op dankzij de groeiende armoede en je hebt een vicieuze cirkel waaruit armere jongeren maar moeilijk uit zullen komen. Uiteindelijk laat deze documentaire zien hoe jonge armere Egyptenaren er het beste van proberen te maken en dat een revolutie, welke een verandering teweeg brengt, niet zozeer een verbetering hoeft te zijn.