Seizoen 1 werd vorig jaar bejubeld vanwege het authentieke karakter van hoe de vechtsportwereld werd afgeschilderd. Dit kwam door de toewijding van onder andere hoofdrolspelers Waldemar Toornstra en Benja Bruijning en het verhaal welke niet alleen de mooie kant van de sport belicht.
Waar het eerste seizoen eindigde met de comeback van Nick Roest en de teloorgang van diens drugsverslaafde broertje David, waren er nog genoeg openingen voor een tweede seizoen. Zo blijft de vraag wanneer de criminele invloeden ook hun grip op Nick zullen krijgen? Hoe loopt het af tussen Nick en Selma, de moeder van zijn zoon Luka? En komt zijn broertje van zijn drugsverslaving af nadat hij voor dood was achtergelaten? Nieuwe kwesties in dit seizoen zijn de tweestrijd tussen de broers Roest met als inzet de sportschool. Dit terwijl Nick een carrière switch probeert te maken naar MMA vanwege het grote geld wat daarin valt te verdienen, maar neemt hij niet teveel risico? Hierdoor ziet Nick niet dat de criminaliteit weer een weg in de sportschool weet te vinden en zijn promoter Sjoerd, welke de sport schoon van criminaliteit probeert te krijgen, wordt steeds meer onder druk gezet door kwade invloeden. Kortom er gebeurd weer genoeg in het tien afleveringen tellende tweede seizoen.
Er gebeurd weer genoeg in het tweede seizoen, maar is het niet teveel voor tien afleveringen? Ja en nee. Ja, omdat er een aantal verhaallijnen niet even goed worden opgebouwd laat staan afgerond en dit is wel jammer. Nee, omdat er nu meer mensen een duidelijke stem krijgen in dit seizoen en dat is gezien het aanwezige acteertalent alleen maar een zegening. Ja, Waldemar Toornstra en Benja Bruijning vormen nog altijd de kern en zijn nog steeds zeer aan elkaar gewaagd en overtuigend als broers. Waar de rol van Kimberly Klaver ondanks een aantal twists redelijk oppervlakkig blijft (niets ten nadele van de actrice overigens) krijgt Emanuelle Grives een meer bepalende rol waarbij haar karakter meer vorm krijgt. Peter Paul Muller is als Sjoerd ook een voorbeeld van een rol welke in het eerste seizoen wel aanwezig was, maar in dit seizoen pas echt vorm krijgt. Het dieper ingaan op bepaalde karakters zorgt ervoor dat de personages echter overkomen, maar zoals gezegd het wordt direct wel heel erg vol voor 10 afleveringen. De Schrijvers zijn er dan ook maar deels in geslaagd om alle verhaallijnen even goed te laten ontwikkelen en af te ronden. Het vechtsportwereldje blijft er een die voor velen tot het onbekende behoort, op de niet altijd positieve nieuwsberichten na dan. Wat dat betreft toont de serie twee kanten van die wereld als gaat dat niet altijd even subtiel. Ook in dit seizoen zijn de gevechten weer overtuigend in beeld gebracht en kun je alleen maar respect hebben voor hoofdrolspeler Waldemar Toornstra en het afzien wat hij heeft moeten ondergaan. Dit tweede seizoen heeft net als het eerste seizoen zijn plus en minpunten, maar levert bovenal een passend vervolg op. Wie weet zien we Nick nog terug voor een derde seizoen hoewel de makers dit seizoen wel zo afsluiten dat alle fans vrede kunnen hebben met dit slot.