Je hebt ieder jaar altijd wel een paar bijzondere films die, vanwege hoe ze gemaakt zijn, bijna al bijzonder genoeg zijn om te kijken. Zo was er vorig jaar natuurlijk Boyhood, welke over een periode van 12 jaar gefilmd werd. Victoria is ook een hele bijzondere film, omdat deze in 1 take is opgenomen, dus geen montage of knipwerk vanaf het begin blijft de camera lopen tot aan de aftiteling.
De Spaanse Victoria ontmoet vier jongens buiten een club in Berlijn. In eerste instantie is het niets meer dan een willekeurige ontmoeting, maar al snel blijkt dat Sonne en zijn vrienden zwaar in de problemen zitten. Victoria gaat nietsvermoedend mee in hun avontuur, dat al snel in een nachtmerrie verandert. Terwijl de zon opkomt moet Victoria na een lange nacht een onwerkelijke beslissing nemen: wordt het alles of niets? Een adrenaline pompende race tegen de klok door de straten van het bruisende Berlijn.
Filmmaker Sebastian Schipper nam een groot risico om een dergelijke film te maken waarbij je als filmmaker zeer afhankelijk bent van het constante presteren van de cast, die nergens eigenlijk een fout mag maken, want er waren simpelweg geen tweede takes. De acteurs zijn goed gecast en weten eigenlijk wel het maximale uit hun rollen te halen. De chemie tussen Fredeick Lau (Sonne) en Laia Costa (Victoria) is wel sterk en met name bij het stuk in het café is chemie voelbaar, wanneer de 2 om elkaar heen draaien. Het maximale is in dit geval niet altijd veel, zo is de motivatie van de hoofdpersoon om maar betrokken te blijven bij de Berlijnse jongens en al hun acties maar heel vaag en dat moet de kijker voor lief nemen. Het hele verhaal is natuurlijk in real-time en dat heeft als probleem dat de speelduur van 140 minuten lang is met een paar erg langdradige of nutteloze scenes. Hierdoor snap je als kijker wel wat editors doen met een montage van een film, want wat knipwerk had de film minimaal 30 korter gemaakt als het niet een uur zou zijn. Dit langdradige maakt de film bij vlagen ook saai en het is aan de acteurs, het camerawerk en een paar opzwepende scenes in de film te danken dat het geheel boeiend genoeg blijft. Het concept is natuurlijk machtig bedacht, maar het verhaal van Victoria is niet sterk genoeg om real-time in een take van 140 minuten te boeien.